ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಯಾದ್ ಮಾತ್ರ್ ಉರ್ಲ್ಯಾ, ಪುಣ್ ತಿ ಜಗೊವ್ನ್ ದವರಲ್ಲೊ ತಸೋಚ್ ಉರುಂಕ್ ನಾ.
ಕಾಳಾ ಸಾಂಗಾತಾ ಸಗ್ಳೆಂ ಸರುನ್ ವೆತಾ. ಘರ್ ವಚುನ್ ರಾವ್ಳೆರ್ ಆಯ್ಲಾಂ ಯಾ ಮಾಳಿಯಾಂಚೆಂ ಬಾಂದಪ್ ಆಯ್ಲಾಂ ಜಾಂವ್ಕ್ ಪುರೊ. ಮನೀಸ್ ಖಾವ್ಗಿ ಜಾಲ್ಲ್ಯಾನ್ ಮೊಟಾಯ್ ವಾಡ್ಲ್ಯಾ, ಅಶೀರ್ ವೊಣಿಂತ್ಲ್ಯಾನ್ ತಾಕಾ ಚಲುಂಕ್ ಜಾಯ್ನಾ. ತಿತ್ಲೆಂಚ್ ನ್ಹಯ್ ತಾಚೆಂ ಸ್ಕೋಡಾ ಪಾಶಾರ್ ಜಾಂವ್ಚೆ ಖಾತೀರ್ ವೋಣ್ ವಚುನ್ ರಸ್ತೊ ಆಯ್ಲಾ ಆಸ್ಯೆತ್. ಚಾಂಫ್ಯಾ ರೂಕ್ ಕಸೊ ಉರತ್? ಉದ್ಕಾಚ್ಯೊ ಝರಿ ಸಗ್ಳ್ಯೊ ವಾಟ್ ಚುಕುನ್ ಧಾಂವ್ಲ್ಯಾತ್ ಆಸ್ತಾಂ!
ಆಮೊರಿ ಸಯ್ತ್ ತಶೀಚ್ ಉರ್ಲ್ಯಾ ಸಾಂಗುಂಕ್ ಜಾಯ್ನಾ. ಪ್ರಾಯ್ ಗೆಲ್ಲ್ಯಾಬರಿ ತಿ ಸಮ್ಜುಂಚಿ ರೀತ್ ಲೆಗುನ್ ಬದಲ್ತಾ. ತಿ ಮಟ್ವಿ ಜಾಲ್ಯಾ ಆಸ್ತಲಿ. ಆಮೊರಿ ಮ್ಹಣ್ಚೆಂ ರಾವಯಿಲ್ಲ್ಯಾಂಕ್ ಹಿ ಬದ್ಲಾವಣ್ ಪಾರ್ಕುಂಕ್ ಜಾಯ್ನಾ. ತಿ ಯಾದ್ ಉರ್ಲ್ಯಾ ಜಾಂವ್ಕ್ ಪುರೊ. ಪುಣ್ ಯಾದ್ ಕರ್ಚೊ ಮನೀಸ್ ಬದ್ಲನಾಸ್ತಾಂ ಉರ್ಲಾ ಮ್ಹಣ್ಚೆಂ ಕಶೆಂ? ತ್ಯಾ ಮನ್ಶಾಚ್ಯೊ ಕಾತಿ ಲೆಗುನ್ ಚಿಂವ್ಳುನ್ ಗೆಲ್ಯಾತ್ ಆಸ್ತಲ್ಯೊ. ಹೆ ಗತಿಚೆರ್ ತಾಚಿ ಆದ್ಲಿ ಚಲಿ ಆಯ್ಲಿ ಜಾಲ್ಯಾರಿ, ಉಮೊ ದಿವ್ಯೆತ್ ಜಾಲ್ಲ್ಯಾ ವೊಂಟಾಂನಿ ತಿ ಆದ್ಲಿ ಸಕತ್ ಉರ್ಲ್ಯಾ ಸಾಂಗ್ಚೆಂ ಕಶೆಂ!?
ಜೊಸ್ಸಿ ಪಿಂಟೊ ಕಿನ್ನಿಗೋಳಿ ಸಭಾರ್ ತೆಂಪಾ ಉಪ್ರಾಂತ್ ಕವಿತಾ ಕುಳಾರಾಕ್ ಆಯ್ಲಾ. ತಾಕಾ ಯೆವ್ಕಾರ್ ದಿತಾಂವ್.
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ತಿ ಯಾದ್
ತೆಂ ಮುಖಮಳ್, ತೆಂ ಪುನ್ವೆ ಚಾಂದ್ನೆಂ
ಆಜ್ ಮ್ಹಾಕಾ ಧೊಸ್ತಾ
ಮಾಜ್ವಾಲ್ಲೊ ತೊ ಆಂಬೊರ್ಪಿಕೊ ಹಾಸೊ
ಚಿಂತುನ್ ಕಾಳೀಜ್ ಕರ್ಗತಾ.
ತೊ ಗಾಂವ್, ತಿ ವೋಣ್
ತೆಂ ಎಕ್ಸುರೆಂ ಘರ್, ತೊ ಚಾಂಫ್ಯಾ ರೂಕ್
ಆಮೊರೆಚೊ ತೊ ವೇಳ್
ಥಂಯ್ ಮ್ಹಾಕಾಚ್ ರಾಕ್ಚೊ ತೊ ಜೀವ್
ಆಜ್ ಮಾಕಾ ಧೊಸ್ತಾ.
ಕಿಣಿ ಕಿಣಿ ಕಾಂಕ್ಣಾ ನಿನಾದ್
ತೊ ಕಳ್ಯಾಂ ಪರ್ಮಳ್
ತೊ ಲಜೆಚೊ ಸ್ಪರ್ಶ್ ದುಲಬ್
ಆಮಿ ಭೊಂವಲ್ಲೊ ತೊ ಸಪ್ಣಾ ಲೋಕ್
ಆಜ್ ಮ್ಹಾಕಾ ಧೊಸ್ತಾ.
ವರ್ಸಾಂ ವರ್ಸಾಂ ಜಾಲಿಂ ಪಾಶಾರ್
ಆವ್ಚಿತ್ ಪಾವ್ಲೊಂ ತ್ಯಾ ಗಾಂವಾ
ತಿ ವೋಣ್, ತೊ ಚಾಂಫ್ಯಾ ರೂಕ್
ತೆಂ ಎಕ್ಸುರೆಂ ಘರ್
ಕಿತೆಂಚ್ ನಾ ಥಂಯ್ಸರ್
ಫಕತ್ ತೊ ಆಮೊರೆಚೊ ವೇಳ್
ಆನಿ ತಿ ಯಾದ್ ಸೊಡುನ್....
-ಜೊಸ್ಸಿ ಪಿಂಟೊ, ಕಿನ್ನಿಗೋಳಿ
संपादकीय:
याद मात्र उरल्या, पूण ती जगोवन दवरल्लो तसोच उरूंक ना.
काळा सांगाता सगळें सरून वेता. घर वचून रावळेर आयलां या माळियांचें बांदप आयलां जावंक पुरो. मनीस खावगी जाल्ल्यान मोटाय वाडल्या, अशीर वोणिंतल्यान ताका चलूंक जायना. तितलेंच न्हय ताचें स्कॉडा पाशार जांवचे खातीर वोण वचून रस्तो आयला आसयेत. चांफ्या रूक कसो उरत? उदकाच्यो झरी सगळ्यो वाट चुकून धांवल्यात आसतां!
आमोरी सयत तशीच उरल्या सांगूंक जायना. प्राय गेल्ल्यावरी ती समजुंची रीत लेगून बदलता. ती मटवी जाल्या आसतली. आमोरी म्हणचें रावयिल्ल्यांक ही बदलावण पारकूंक जायना. ती याद उरल्या जावंक पुरो. पूण याद करचो मनीस बदलनासतां उरला म्हणचें कशें? त्या मनशाच्यो काती लेगून चिंवळून गेल्यात आसतल्यो. हे गतिचेर ताची आदली चली आयली जाल्यारी, उमो दिव्येत जाल्ल्या वोंटांनी ती आदली सकत उरल्या सांगचें कशें!?
जोस्सी पिंटो किन्नीगोळी सभार तेंपा उपरांत कविता कुळाराक आयला. ताका येवकार दितांव.
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
ती याद
तें मुखमळ, तें पुनवे चांदनें
आज म्हाका धोसता
माजवाल्लो तो आंबोरपिको हासो
चिंतून काळीज करगता.
तो गांव, ती वोण
तें एकसुरें घर, तो चांफ्या रूक
आमोरेचो तो वेळ
थंय म्हाकाच राकचो तो जीव
आज माका धोसता.
किणी किणी कांकणा निनाद
तो कळ्यां परमळ
तो लजेचो स्पर्श दुलब
आमी भोंवल्लो तो सपणा लोक
आज म्हाका धोसता.
वर्सां वर्सां जालीं पाशार
आवचित पावलों त्या गांवा
ती वोण, तो चांफ्या रूक
तें एकसुरें घर
कितेंच ना थंयसर
फकत तो आमोरेचो वेळ
आनी ती याद सोडून....
-जोस्सी पिंटो, किन्नीगोळी