ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಪಾಶ್ಚಾತೀಕರಣಾಚ್ಯಾ ಗೊಂದೊಳಾಂತ್ ಉಸ್ಮಡ್ಚೊ ಮಲೆನಾಡ್ಚೊ ಮನೀಸ್
ಪಯ್ಲೆ ದಿಷ್ಟಿಕ್ ಪಾರ್ಕುಂಕ್ ಮೆಳನಾತಲ್ಲಿ ಕವಿತಾ, ಕವಿಚೊ ಗಾಂವ್ ಖಂಯ್ಚೊ ಮ್ಹಣ್ ಸಮ್ಜುಂಕ್ ವೆತಾನಾ ಸವ್ಕಾಸ್ ಉಗ್ತಿ ಜಾತಾ. ಮಲೆನಾಡಾಚ್ಯಾ ಕುರುಬಾಂಚಿ ಯಾ ಕುಡಿಯಾಂಚಿ ಜಿಣಿ ಎಕೆ ವಾಟೆನ್ ಹೆ ಕವಿತೆನ್ ಪಿಂತ್ರಾಯ್ಲ್ಯಾ ಜಾಲ್ಯಾರ್, ಆನ್ಯೇಕೆ ವಾಟೆನ್ ಪಾಶ್ಚಾತೀಕರಣಾಚ್ಯೊ ಕುರ್‍ವೊ ಮ್ಹಳ್ಳೆಪರಿಂ ಜ್ಯಾಸ್ ಗಿತಾರಾಚೊ ನಾದ್ ತಾಂಚ್ಯಾ ಖೊಮ್ಟಾಂನಿ ಆಯ್ಕುಂಕ್ ಮೆಳ್ತಾ.
ಹಕೀಗತ್ ಅಶಿ ಆಸಾಕಿ ಮಲೆನಾಡಾಂತ್ ಜಾಯ್ತೆ ವಿದೇಶಿ ಲೋಕ್ ಭೊವುಂಕ್ ಯೆತಾತ್. ತಾಂಚ್ಯಾ ಜಿವಿತಾಚಿ ರೀತ್ ಪಳೆವ್ನ್ ದುಬ್ಳ್ಯಾ ಲೊಕಾಚ್ಯಾ ಮನಾಂನಿ ವಿದೇಶಾಕ್ ಉಬ್ಚಿಂ ಪಿಶಿಂ ಸ್ವಪ್ಣಾಂ ರೊವೆಂವ್ಕ್ ಲಾಗ್ತಾತ್. ಖಂಯ್ಚೆಂ ಧರುಂ ಆನಿ ಕಿತೆಂ ಸೊಡುಂ? ಹಾಂಗಾಚೊ ಮನೀಸ್ ಘುಸ್ಪಡ್ತಾ. ಗೊಂದೊಳ್ತಾ. ಆಪ್ಲೆ ಸಂಸ್ಕೃತಿಚಿ ತಾಕಾ ವಿಸರ್ ಪಡ್ತಾ.
ಜೊನ್ ಸುಂಟಿಕೊಪ್ಪ ಪಯ್ಲೆ ಪಾವ್ಟಿಂ ಕವಿತಾ ಕುಳಾರಾಕ್ ಆಯ್ಲಾ. ಹೆ ಕವಿತೆಂತ್ ತಾಣೆ ಸಾದರ್ ಕೆಲ್ಲ್ಯೊ ಪ್ರತಿಮಾ, ರೂಪಕಾಂ ಅಪ್ರೂಪ್, ಸುಂದರ್ ಆನಿ ಗಿರೇಸ್ತ್. ವೆಗ್ಳೊಚ್ ಸಂಸಾರ್ ಆಮ್ಚ್ಯಾ ದೊಳ್ಯಾಂ ಹುಜಿರ್ ರಚ್ಚಿ ತಾಂಕ್ ತಾಕಾ ಆಸಾ ಮ್ಹಣುನ್ ಹೆ ಕವಿತೆದ್ವಾರಿಂ ಜೊನಾನ್ ಜಾಹೀರ್ ಕೆಲಾಂ. ಆಮಿ ಹ್ಯಾ ಕವಿಕ್ ಸರ್ವಯ್ ಬರೆಂ ಮಾಗ್ತಾಂವ್ ಆನಿ ಮೊಗಾನ್ ವೆಂಗೆಂತ್ ಘೆತಾಂವ್.
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ದೆಸಾಂತರ್
ಎಡಿನ್‍ಬರ್ಗಾಚೆಂ
ಥಂಡ್ ವಾರೆಂ ಏಕ್
ಘಾಟಾಕ್ ಚಡ್ಲಾಂ:
ದಿಷ್ಟಿಕ್ ಪಾವ್ತಾ ತಿತ್ಲೆಂ
ದರ್ಯಾ ವಿಸ್ತಾರಾಯೆಚೆಂ ಪಾಚ್ವೆಂ.
ಪಾವ್ಲಾಂ ಕಾಡ್ತಾಯ್ ತಿತ್ಲಿ
ವೊಲಿ, ವೊಲಿ ರೇಂವ್.
ದಗ್ದೊಣಿಚ್ಯಾ ಸುರ್ಯಾಚ್ಯಾ ಉಜ್ವಾಡಾಕ್
ಪರ್ಜಳ್ಚೆಂ ಉದಕ್ ತುಂ.
ಪಾಚ್ವೆಂ? ಯಾ ನಿಳ್ಶೆಂ?
ಮ್ಹಾಕಾ ಆಜ್ಯಾಪ್,
ಮ್ಹಜಿ ಕಾತ್ ಧವ್ಶೆಲ್ಯಾ.
ಮ್ಹಜೆ ಭಿತರ್ ಆನಿ ಭಾಯ್ರ್
ತ್ಯಾಚ್ ವೀರ್ಯಾಚೆಂ ಆಮಾಲ್.
ಶಿರಾಡಿ ಘಾಟಿಚ್ಯಾ ಘುಂವ್ಡೆಂನಿ
ವ್ಹಾಳ್ಚ್ಯಾ ಟ್ವೀಡ್ - ಥೇಮ್ಸಾಂಚಿ ಸೊಭಾಯ್.
ಖಡ್ಪಾಂಚ್ಯಾ ಇಡ್ಯಾಂನಿ ಚಲ್ತಾ
ಉಗ್ತೆಂ ಮೈಥುನ್.
ಥಂಯ್ಸರ್ ಗಾವುನ್ ಆಸಾ
ಕುರುಬಾಂಚೆಂ ಖೊಮಟ್.
ಜ್ಯಾಸ್ ಗಿತಾರಾಚ್ಯಾ ನಾದಾಕ್
ಖಬರ್ ನಾಸ್ತಾಂ ಫುಲುನ್ ಆಸಾ.
ಸಾದ್ ಘಾಲ್ಚ್ಯಾ ಕೊಂಬ್ಯಾಕೀ ಆಸಾ
ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ್ ವೆಳಾಕಾಳಾಚೊ ದುಬಾವ್,
ಪಿಂದ್ಕರ್ ಕಾಂಬ್ಳಿಂತ್ಲಿಂ
ಹುನ್ ಹುನ್ ಸ್ವಪ್ಣಾಂ
ಮ್ಹಜೆಂ ಆಪ್ಲೆಪಣ್
ಆಪುಡ್ನ್ ಪಳೆವ್ನ್ ಪಾರ್ಕುನ್ ಆಸಾತ್.
ಕಾಳ್ಜಾಚೆ ತಾನೆಕ್
ಅಟ್ಲಾಂಟಿಕಾಚಿಂ ಲ್ಹಾರಾಂ ಖಾಲಿ ಕರ್‍ತಾನಾ
ಮೊಳ್ಬಾಚೆರ್ ಪರ್ಜಳ್ಚೊ ಚಂದ್ರ್
ಹಾಸುನ್ ಹಾಸುನ್ ಲಿಪುನ್ ವೆತಾ.
- ಜಾನ್ ಸುಂಟಿಕೊಪ್ಪ
संपादकीय:
पाश्चातीकरणाच्या गोंदोळांत उस्मडचो मलेनाडचो मनीस
पयले दिषटीक पारकूंक मेळनातल्ली कविता, कविचो गांव खंयचो म्हण समजूंक वेताना सवकास उगती जाता. मलेनाडाच्या कुरुबांची या कुडियांची जिणी एके वाटेन हे कवितेन पिंत्रायल्या जाल्यार, आनयेके वाटेन पाश्चातीकरणाच्यो कुरवो म्हळळेपरीं ज्यास गिताराचो नाद तांच्या खोमटांनी आयकूंक मेळता.
हकीगत अशी आसाकी मलेनाडांत जायते विदेशी लोक भोवूंक येतात. तांच्या जिविताची रीत पळेवन दुबळ्या लोकाच्या मनांनी विदेशाक उबचीं पिशीं स्वपणां रोवेवंक लागतात. खंयचें धरूं आनी कितें सोडूं? हांगाचो मनीस घुस्पडता. गोंदोळता. आपले संसकृतिची ताका विसर पडता.
जोन सुंटिकोप्प पयले पावटीं कविता कुळाराक आयला. हे कवितेंत ताणे सादर केल्ल्यो प्रतिमा, रूपकां अपरूप, सुंदर आनी गिरेस्त. वेगळोच संसार आमच्या दोळ्यां हुजीर रच्ची तांक ताका आसा म्हणून हे कवितेद्वारीं जोनान जाहीर केलां. आमी ह्या कविक सर्वय बरें मागतांव आनी मोगान वेंगेंत घेतांव.
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
देसांतर
एडिनबर्गाचें
थंड वारें एक
घाटाक चडलां:
दिष्टीक पावता तितलें
दर्या विस्तारायेचें पाचवें.
पावलां काडताय तितली
वोली, वोली रेंव.
दगदोणिच्या सुर्याच्या उजवाडाक
पर्जळचें उदक तूं.
पाचवें? या निळशें?
म्हाका आज्याप,
म्हजी कात धवशेल्या.
म्हजे भितर आनी भायर
त्याच वीर्याचें आमाल.
शिराडी घाटिच्या घुंवडेंनी
व्हाळच्या ट्वीड - थेम्सांची सोभाय.
खडपांच्या सांदीनी चलता
उगतें मैथून.
थंयसर गावून आसा
कुरुबांचें खोमट.
ज्यास गिताराच्या नादाक
खबर नासतां फुलून आसा.
साद घालच्या कोंब्याकी आसा
अंतराष्ट्रीय वेळाकाळाचो दुबाव,
पिंदकर कांबळिंतलीं
हून हून स्वपणां
म्हजें आपलेपण
आपुडन पळेवन पारकून आसात.
काळजाचे तानेक
ऍटलांटिकाचीं ल्हारां खाली करताना
मोळबाचेर पर्जळचो चंद्र
हासून हासून लिपून वेता.
- जॉन सुंटीकोप्पा