ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಜೀವ್ ಬಲಿ ಚಡೊಂವ್ಕ್ ಆಶೆಂವ್ಚೆ ಮನೀಸ್
ಸಕಾಳೀಕ್ ಘಡಿತಾಕ್ ಸ್ಪಂದನ್ ಜಾವುನ್ ಮ್ಹಳ್ಳೆಬರಿ ಎಂಡ್ರ್ಯೂಚಿ ಹಿ ಕವಿತಾ ಉದೆಲ್ಯಾ. ಫಾಶಿ ಜಾಯ್ ಯಾ ನಾಕಾ ಮ್ಹಳ್ಳ್ಯಾ ವಿಶಯಾಚೆರ್ ದೇಶ್‍ಭರ್ ವಾದ್-ವಿವಾದ್ ಚಲ್ತಾ. ತರ್ಕ್-ವಿತರ್ಕ್ ಚಲುನ್ ಆಸಾ. ಹ್ಯಾ ಮಧೆಂ ಏಕ್ ಕವಿ ಜಾವ್ನ್ ಆಪ್ಲೆ ಮತಿಂತ್ ಉಬ್ಜೊಂಚ್ಯಾ ಸವಾಲಾಂಕ್ ಕವಿನ್ ಜಾಪ್ ಸೊಧ್ಚೆಂ ಖರೆಂ ಪ್ರೇತನ್ ಹಾಂಗಾಸರ್ ಕೆಲ್ಲ್ಯಾಬರಿ ದಿಸ್ತಾ.
ಫಾಶಿಯೆಚ್ಯಾ ಖಾಂಬ್ಯಾಕ್ ಚಡಲ್ಲೊ ಮನೀಸ್ ಜಾಂವ್ ಆನಿ ಫಾಶಿ ದೀಂವ್ಕ್ ಜಾಯ್ ಮ್ಹಣ್ ಬೊಬಾಟ್ಚೊ ಜಾಂವ್ - ಹಾಂಚೆ ಮಧೆಂ ಕಿತೆಂ ಫರಕ್? ಎಕ್ಲ್ಯಾನ್ ಆಪ್ಣಾಚ್ಯಾ ಸ್ವಾರ್ಥಾ ಖಾತೀರ್, ಆಬ್ಲೆಸ್‍ಪಣಾಖಾತೀರ್ ಹೆರಾಂಚೊ ಜೀವ್ ಕಾಡ್ಲಾ. ದುಸ್ರೊ ಆಪ್ಣಾಚೆ ಮತಿಂತ್ಲ್ಯಾ ಘಾಯಾಂಕ್ ಮುಲಾಮ್ ಲಾಭಜಾಯ್ ಮ್ಹಣ್ ಆಶೆವ್ನ್ ಎಕ್ಲ್ಯಾಕ್ ಫಾಶಿ ಆಶೆತಾ. ದೊಗಯ್ ವೆವೆಗ್ಳ್ಯಾ ಕಾರಣಾಂ ಖಾತೀರ್ ಆನ್ಯೇಕ್ಲ್ಯಾಚೆಂ ಮರಣ್ ಆಶೆತಾತ್. ಪುಣ್ ದೊನಾಂಯ್ತಿ ಸ್ವಾರ್ಥ್ ಉಟುನ್ ದಿಸ್ತಾ.
ಸಕ್ಡಾಂನಿ ಏಕ್ ಘಡಿಭರ್ ನೀದ್ ಪಾಫ್ಡುನ್ ಚಿಂತಿಜಾಯ್ ಜಾಲ್ಲಿ ಗಜಾಲ್!
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ಕಳ್ವಳೆ
ಬಾಳ್ಪಣಾರಚ್ ಅನಾಥ್ ಕೆಲ್ಲ್ಯಾ
ಜಲ್ಮಾದಾತಾರಾಂಚೆಂ ರಗತ್ ವ್ಹಾಳಯಿಲ್ಲ್ಯಾ
ತ್ಯಾ ಖೊಟ್ಯಾಕ್
ನಾಸ್ ಕರಿಜಾಯ್....
ಹಾಂವ್ ಕ್ರೋಧಾನ್ ಜಳಲ್ಲೊಂ...
ಪುಣ್...
ಬರ್‍ಯಾ ಮನ್ಶಾಂನಿ ಪೋಸ್ ಕೆಲೊ
ಖರ್‍ಯಾ ಗುರುಂನಿ ಬೂಧ್ ದಿಲಿ
ಪವಿತ್ರ್ ಗೃಂಥಾಂನಿ ಜಾಣ್ವಾಯ್ ಭರ್‍ಲಿ
ಖೊಟೆಪಣ್ ಕಾಂಟಾಳುಂಕ್ ಶಿಕ್ಲೊಂ.
ಖೊಟ್ಯಾಂಕ್ ಭೊಗ್ಸುಂಕ್ ಶಿಕ್ಲೊಂ...
ಅತ್ಮ್ಯಾಕ್ ಜಳೊಂವ್ಚ್ಯಾ ಕ್ರೋಧಾಚೊ
ಮುರ್ಮುರ್‍ಚೊ ಉಜೊ ಪಾಲ್ವೊಂವ್ಚ್ಯಾ
ಲಾಂಬ್ ಝುಜಾಂತ್ ಹಾಂವ್ ಜಿಕ್ತಾನಾ
ರಾತ್ ಉತರ್‍ನ್ ಫಾಂತೆಂ ಜಾಲ್ಲೆಂ...
ತಾಕಾ ಫಾಶಿ ಜಾಲ್ಲಿ...
'ದೀಸ್ ರಾತ್ ರಡ್ಲಾಂ, ಲಾಸ್ಲಾಂ, ಕಡ್ಲಾಂ
ಖರೆಂಚ್ ಬದಲ್ಲಾಂ
ತೂಂಯ್ ಕ್ರೋಧ್ ಸಾಂಡುನ್
ಭೊಗ್ಸುಂಚ್ಯಾಕ್ ತಯಾರ್ ತರ್
ಸುಟ್ಕಾ ದೀ ಮ್ಹಾಕಾ
ಏಕ್ ಪಾವ್ಟಿಂ ಭೊಗ್ಸಿ ಮ್ಹಾಕಾ...ಭೊಗ್ಸಿ ಮ್ಹಾಕಾ...'
ವಾರ್‍ಯಾರ್ ಉಮ್ಕಳ್ಚೊ ತಾಚೊ ಉಗ್ತೊ ಅತ್ಮೊ
ಮ್ಹಜ್ಯಾ ಕೊಶೆಡ್ಡಾಚ್ಯಾ ದಾರ್‍ವಟ್ಯಾರ್
ವಿಳಾಪ್ ಕರ್‍ತಾನಾ...
'ಕ್ರೋಧ್ ನಿತ್ಳಾಂವ್ಚ್ಯಾ ಲಾಂಬ್ ಝುಜಾಂತ್
ಮನ್ಶಾಂಕ್ ಭೊಗ್ಸುಂಕ್ ಶಿಕ್ಲಾಂ...
ಅತ್ಮ್ಯಾಕ್ ಭೊಗ್ಸುಂಚಿ ವಿದ್ಯಾ ನೆಣಾ ಭಾವಾ...'
ಹಾಂವ್ ಖರೆಂಚ್ ಕಳ್ವಳ್ತಾಂ!
-ಎಂಡ್ರ್ಯೂ ಎಲ್. ಡಿಕುನ್ಹಾ
संपादकीय:
जीव बली चडोवंक आशेंवचे मनीस
सकाळीक घडिताक स्पंदन जावून म्हळळेबरी एंडऱ्यूची ही कविता उदेल्या. फाशी जाय या नाका म्हळ्ळ्या विशयाचेर देशभर वाद-विवाद चलता. तर्क-वितर्क चलून आसा. ह्या मधें एक कवी जावन आपले मतींत उबजोंच्या सवालांक कवीन जाप सोधचें खरें प्रेतन हांगासर केललयाबरी दिस्ता.
फाशियेच्या खांब्याक चडल्लो मनीस जांव आनी फाशी दीवंक जाय म्हण बोबाटचो जांव - हांचे मधें कितें फरक? एकल्यान आपणाच्या स्वार्था खातीर, आबलेस्पणाखातीर हेरांचो जीव काडला. दुसरो आपणाचे मतिंतल्या घायांक मुलाम लाभजाय म्हण आशेवन एकल्याक फाशी आशेता. दोगय वेवेगळ्या कारणां खातीर आनयेकल्याचें मरण आशेतात. पूण दोनांयती स्वार्थ उटून दिस्ता.
सकडांनी एक घडिभर नीद पाफडून चिंतिजाय जाल्ली गजाल!
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
कळवळे
बाळपणारच अनाथ केल्ल्या
जल्मादातारांचें रगत व्हाळयिल्ल्या
त्या खोट्याक
नास करिजाय....
हांव क्रोधान जळल्लों...
पुण...
बऱ्या मनशांनी पोस केलो
खऱ्या गुरुंनी बूध दिली
पवित्र गृंथांनी जाणवाय भरली
खोटेपण कांटाळूंक शिकलों.
खोट्यांक भोगसूंक शिकलों...
अत्म्याक जळोंवच्या क्रोधाचो
मुर्मुरचो उजो पालवोंवच्या
लांब झुजांत हांव जिकताना
रात उतर्न फांतें जाल्लें...
ताका फाशी जाल्ली...
'दीस रात रडलां, लासलां, कडलां
खरेंच बदल्लां
तूंय क्रोध सांडून
भोगसुंच्याक तयार तर
सुटका दी म्हाका
एक पावटीं भोगसी म्हाका...भोगसी म्हाका...'
वाऱ्यार उमकळचो ताचो उगतो अतमो
म्हज्या कोशेड्डाच्या दार्वट्यार
विळाप करताना...
'क्रोध नितळांवच्या लांब झुजांत
मनशांक भोगसूंक शिकलां...
अत्म्याक भोगसुंची विद्या नेणा भावा...'
हांव खरेंच कळवळतां!
-एंडऱ्यू एल. डिकुन्हा