ಸಂಪಾದಕೀಯ್:

ಆಮ್ಚ್ಯಾ ಕಾಳ್ಜಾಚಿ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಆಮ್ಚಿಚ್!
 
ಆಯ್ಚ್ಯಾ ಪಂತಾಟಾಚ್ಯಾ ಸಂಸಾರಾಂತ್, ಜಿವಿತ್ ವೊಟ್ರಾಶಿ ಜಾತಾನಾ, ಕಾಳ್ಜಾಂ ಭೆಸಾಂ ಜಾತಾತ್, ಚುರೆ ಜಾತಾತ್. ಕೊಣಾಚೆಂ ಕೊಣಾಕ್ ಪಡುನ್ ಗೆಲಾಂ? ಅಕ್ರಮಿ ಮನಿಸ್ ಮನ್ಶಾ ಮೊಲಾಂ ಗುಡ್ಡಾವ್ನ್, ಮನ್ಶಾಪಣಾಕ್ ಖೊಟಾವ್ನ್ ಮಸ್ತ್ಯೊ ಕರ್‍ತಾನಾ ಮೊನೊ ಲೋಕ್ ಕುಸ್ತ್ಯಾಂಚಿ ಮಜಾ ಜೊಡಲ್ಲ್ಯಾಪರಿಂ ಪಳೇತ್ ರಾವ್ತಾ ವಾ ಪಳೆವ್ನ್ನ್ ಪಳೆನಾತಲ್ಲ್ಯಾಪರಿಂ ವೇಸ್ ಪಾಂಗುರ್‍ತಾ. ರಗತ್ ಫಕತ್ ಏಕ್ ರಂಗ್ ಮ್ಹಳ್ಳ್ಯಾಪರಿಂ ಸಸಾರ್ ಜಾಲ್ಲ್ಯಾ ಹಿಕ್ಮತಿಚ್ಯಾ ಬನ್ವಾಟಿ ಬಾಜಾರಾಂತ್ ಭೊಗ್ಣಾಂಕ್ ಕೋಣ್ ಲೆಕ್ತಾ? ಆಮ್ಚೊ ಹಾತ್ ಆಮ್ಚ್ಯಾ ಮಾತ್ಯಾರ್.
 
ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆಂತ್ ಕವಿ ಪ್ರಸನ್ನ್ ನಿಡ್ಡೋಡಿನ್ ಕಾಳ್ಜಾ ಕುಡ್ಕೆ ವಾಟೆರ್ ಶಿಂಪಡ್ಚೆಂ, ಕಾಳ್ಜಾ ಕೊಪೆ ಸುಣ್ಯಾನ್ ಲೆಂವೊನ್ ದೂಕ್ ಥಾಂಬೊಂವ್ಚೆಂ, ಪುಣ್ ಪರತ್ ಹ್ಯಾ ಪಂತಾಟಾಚ್ಯಾ ವಾಹನಾ ಪಂದಾ ಕಾಳ್ಜಾ ಕುಡ್ಕೆ ತಿರ್ಕುಟ್ ಜಾಂವ್ಚೆಂ ಏಕ್ ಸಂಕೀರ್‍ಣ್ ಪಿಂತುರ್ ಉಬೆಂ ಕೆಲಾಂ. ವಾಚ್ಪ್ಯಾಂಚೊ ಅನ್ಭೊಗಚ್ ಹ್ಯಾ ಪಿಂತುರಾಕ್ ಜೊಕ್ತೊ ಅರ್ಥ್ ದೀಂವ್ಕ್ ಸಕಾತ್.
 
- ಆಂಡ್ರ್ಯೂ ಎಲ್ ಡಿಕೂನ್ಹಾ

ಕವಿತಾ:

ಕಾಳ್ಜಾ ಕುಡ್ಕೆ

ಮ್ಹಜ್ಯಾ ಕಾಳ್ಜಾಚೆ ತೀರ್ ಜಾವ್ನ್ ಶಿಂಪಡ್ಲ್ಯಾತ್
ವಾಟೆರ್

ಶಿಂಪ್ಡಾಲ್ಲ್ಯಾ ಕಾಳ್ಜಾ ಕುಡ್ಕ್ಯಾಂಕ್
ತುಂ ಗುಡ್ಡಾವ್ನ್ ವೆತಾಯ್
ತ್ಯಾ ಕುಡ್ಕ್ಯಾಂ ಥಾವ್ನ್ ದೆಂವಲ್ಲೆಂ ದೂಖ್
ವ್ಹಾಳ್ತಾನಾ ರಗ್ತಾಖತ್ ಜಾಲಾಂ
ತರೀ ತುಂ ಮ್ಹಣ್ತಾಯ್...
ಪರ್ವಾ ಹಾಂವೆಂ ಕರಿಜಾಯ್ ಆಸ್ಲಿ
ಕಾಳಿಜ್ ಮ್ಹಜೆಂ ನ್ಹಯ್...?

ಏಕ್ ಕುಡ್ಕೊ ಕಾಳಿಜ್
ರಸ್ತ್ಯಾರ್ ಭೊಂವ್ಚ್ಯಾ ಪೆಟ್ಯಾಕ್ ಮೆಳ್ಳೊ
ಪೆಟ್ಯಾನ್ ಲೆಂವೊನ್ ಕಾಳ್ಜಾ-ಘಾಯ್
ಗೂಣ್ ಕೆಲೊ
ಕುಶಿಕ್ ಬಸುನ್ ಪಾರೊತ್ ಕೆಲೊ
ಪುಣ್....
ತುಜ್ಯಾಚ್ ವಾಹನಾ ಪಂದಾ
ತ್ಯಾ ಕುಡ್ಕ್ಯಾಕಾಳ್ಜಾಚೆ ತಿರ್ಕುಟ್ ಜಾಲೆ
ಪರತ್....!

-ಪ್ರಸನ್ನ್ ನಿಡ್ಡೋಡಿ

संपादकीय:

आमच्या काळजाची जवाब्दारी आमचीच!
 
आयच्या पंताटाच्या संसारांत, जिवीत वोट्राशी जाताना, काळजां भेसां जातात, चुरे जातात. कोणाचें कोणाक पडून गेलां? अक्रमी मनीस मनशा मोलां गुड्डावन, मनशापणाक खोटावन मसत्यो कर‍ताना मोनो लोक कुसत्यांची मजा जोडल्ल्यापरीं पळेत रावता वा पळेवन पळेनातल्ल्यापरीं वेस पांगूर‍ता. रगत फकत एक रंग म्हळ्ळ्यापरीं ससार जाल्ल्या हिक्मतिच्या बन्वाटी बाजारांत भोगणांक कोण लेकता? आमचो हात आमच्या मात्यार.
 
ह्ये कवितेंत कवी प्रसन्न निड्डोडीन काळजा कुडके वाटेर शिंपडचें, काळजा कोपे सुण्यान लेंवोन दूक थांबोंवचें, पूण परत ह्या पंताटाच्या वाहना पंदा काळजा कुडके तिर्कूट जांवचें एक संकीर्ण पिंतूर उबें केलां. वाचप्यांचो अनभोगच ह्या पिंतुराक जोक्तो अर्थ दीवंक सकात.
 
- आंडऱ्यू एल डीकून्हा

कविता:

काळजा कुडके

म्हज्या काळजाचे तीर जावन शिंपडल्यात
वाटेर

शिंपडाल्ल्या काळजा कुडक्यांक
तूं गुड्डावन वेताय
त्या कुडक्यां थावन देंवल्लें दूख
व्हाळताना रगखत जालां
तरी तूं म्हणताय...
पर्वा हांवें करिजाय आसली
काळीज म्हजें न्हय...?

एक कुडको काळीज
रसत्यार भोंवच्या पेट्याक मेळ्ळो
पेट्यान लेंवोन काळजा-घाय
गूण केलो
कुशीक बसून पारोत केलो
पूण....
तुज्याच वाहना पंदा
त्या कुडक्याकाळजाचे तिर्कूट जाले
परत....!

-प्रसन्न निड्डोडी