ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಶಿರ್ಶಿರೊ ಹಾಡೊಂವ್ಚಿಂ ಮೊನಿಂ ರುದಾನಾಂ
ಜಿವಿತಾಂತ್ ಸದಾಂಕಾಳ್ ಆಮಾಸ್ ನಖ್ಖಿ ಜಾತಾನಾ ಮೊನ್ಯಾ ರುದಾನಾಂಕ್ ಸಗ್ಳಿ ಪ್ರಕೃತಿ ಹಾಲ್ತಾ, ಕಾಂಪ್ತಾ. ಹ್ಯೆ ದುಖಿಕ್ ಚಂದ್ರೆಮ್ ಲೆಗುನ್ ಗಿತಾಂ ಗಾಂವ್ಕ್ ಲಾಗ್ತಾ. ಆನಿ ಕಸಲಿಂ ಗಿತಾಂ? ಆಮಾಶೆಚಿಂ ಗಿತಾಂ. ತಾಚೆಲಾಗಿಂ ಹ್ಯೆ ದುಖಿಕ್ ಶಮನ್ ಕರ್ಚಿ ಸಕತ್ ನಾ. ಪುಣ್ ದೂಖ್ ಸೊಸ್ತಲ್ಯಾ ಮನ್ಶಾಚ್ಯಾ ಕಾಳ್ಜಾಕ್ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಗಿತಾ ಮಾರಿಫಾತ್ ಸೊಸ್ಣಿಕಾಯೆಚಿ ಮುಲಾಮ್ ಮಾತ್ರ್ ತೊ ಪುಸುಂಕ್ ಸಕ್ತಾ.
ಜೆರಿಚಿ ಹಿ ಕವಿತಾ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಆಳ್ವಾಖೊಲ್ಯಾ ವಯ್ಲ್ಯಾ ಥೆಂಬ್ಯಾಬರಿ. ತೊ ಥೆಂಬೊ ಖೊಲ್ಯಾರ್ ಚಡ್ ಕಾಳ್ ಬಾಳ್ವನಾ ಮ್ಹಣುನ್ ಆಮ್ಕಾಂ ಕಳಿತ್ ಆಸಾ. ಹಾಕಾ ಪೂರಕ್ ಜಾವ್ನ್ ’ಪವಿತ್ರ್ ತಂಬಾಚಿ ಸುವಾತ್ ಮಂದ್ ಮಂದ್ ದಿಸ್ತೇ ಆಸಾ’ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ಶಿರ್ಶಿರೊ ಹಾಡಯ್ತಾ.
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ಮೌನ್ ರುದಾನ್
ಲ್ಹಾರಾಂ ಖಡ್ಪಾಕ್ ಮಾರ್ತಾತ್ ಜಶಿಂ
ಕಾಳ್ಜಾ ದೂಖ್ ಮತಿಕ್ ಆಪ್ಟತಾ
ಕಾಳ್ಕೆ ರಾತಿಂ ಝಗ್ಳಲ್ಲೆಪರಿಂ
ಖಂತ್ ಭಿತರ್ ಶೆವ್ಟತಾ
ಘಡ್ಘಡ್ಯಾಕ್ ಭುಂಯ್ ಫುಟಲ್ಲೆಬರಿ
ಕಾಳೀಜ್ ಯೆರಾವ್ನ್ ಚಡ್ಪಡ್ತಾ
ಹಿ ದೂಖ್ ಪಳೆವ್ನ್ ಚಂದ್ರ್
ಆಮಾಶೆ ಗೀತ್ ಗಾಯ್ತೇ ಆಸಾ!
ಸಸಸಸನಿ ! ಗಪಗಪಗಮ
ದನಿದನಿಸ ! ಪದನಿಸ!
ಹೆಂ ಗಾಯಾನ್ ಆಯ್ಕುನ್
ಹುಸ್ಕಾರುನ್ ಆಕಾಸ್ ರಡ್ಲೆಂ
ರುಕಾಚ್ಯಾ ಉಬಾರ್ ಫಾಂಟ್ಯಾಂ ಥಾವುನ್
ದುಕಾಂ ಪಾವ್ಳೆ ಪಡ್ಲೆ
ತಾಂಕಾಂ ಭಿರ್ಮತ್ ಸಾಂಗಾತ್ ದಿವುನ್
ರುಕಾ ಖೊಲೇಯ್ ಝಡ್ಲೆ
ಹ್ಯಾ ಮೌನ್ ರುದಾನಾನ್
ಆದ್ಲೆ ದಾಕ್ಲೆ ಮೊಡ್ಲೆ!
ಪವಿತ್ರ್ ತಂಬಾಚಿ ಸುವಾತ್
ಮಂದ್ ಮಂದ್ ದಿಸ್ತೇ ಆಸಾ!
-ಜೆರಿ ರಾಸ್ಕಿಞ್ ಆಂಜೆಲೊರ್
संपादकीय:
शिर्शिरो हाडोंवचीं मोनीं रुदानां
जिवितांत सदांकाळ आमास नख्खी जाताना मोन्या रुदानांक सगळी प्रकृती हाल्ता, कांप्ता. ह्ये दुखीक चंद्रेम लेगून गितां गावंक लाग्ता. आनी कसलीं गितां? आमाशेचीं गितां. ताचेलागीं ह्ये दुखीक शमन करची सकत ना. पूण दूख सोसतल्या मनशाच्या काळजाक आपल्या गिता मारिफात सोसणिकायेची मुलाम मात्र तो पुसुंक सक्ता.
जेरिची ही कविता म्हळ्यार आळवाखोल्या वयल्या थेंब्याबरी. तो थेंबो खोल्यार चड काळ बाळवना म्हणून आमकां कळीत आसा. हाका पूरक जावन ’पवित्र तंबाची सुवात मंद मंद दिसते आसा’ म्हळ्ळें शिर्शिरो हाडयता.
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
मौन रुदान
ल्हारां खडपाक मारतात जशीं
काळजा दूख मतीक आप्टता
काळके रातीं झगळल्लेपरीं
खंत भितर शेवटता
घडघड्याक भुंय फुटल्लेबरी
काळीज येरावन चडपडता
ही दूख पळेवन चंद्र
आमाशे गीत गायते आसा!
स स स स नी ! ग प ग प ग म
द नि द नि स ! प द नि स!
हें गायान आयकून
हुस्कारून आकास रडलें
रुकाच्या उबार फांट्यां थावून
दुकां पावळे पडले
तांकां भिर्मत सांगात दिवून
रुका खोलेय झडले
ह्या मौन रुदानान
आदले दाकले मोडले!
पवित्र तंबाची सुवात
मंद मंद दिस्ते आसा!
-जेरी रास्कीञ आंजेलोर