ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ವಿಲ್ಸನ್ ಕಟೀಲಾಚ್ಯೊ ಕವಿತಾ - ಪ್ರತಿಮಾಂ ಆನಿ ಪ್ರತೀಕಾಂಚಿ ಸಿರಿ
ವಿಲ್ಸನ್ ಕಟೀಲಾಚ್ಯೊ ಕವಿತಾ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಪ್ರತಿಮಾಂಚಿ ಆನಿ ಪ್ರತೀಕಾಂಚಿ ಸಿರಿ. ತೊ ಪ್ರತಿಮಾ ಉಬ್ಯೊ ಕರ್‍ಚ್ಯಾಂತ್ ಆನಿ ತ್ಯೊ ಪ್ರತಿಮಾ ಪ್ರತೀಕಾಂನಿ ಸಜೊಂವ್ಚ್ಯಾಂತ್ ಉಸ್ತಾದ್. ಪುಣ್ ತಶೆಂ ಮ್ಹಣುನ್ ಹ್ಯೊ ಪ್ರತಿಮಾಂ, ಪ್ರತೀಕಾಂ ಚೆಪುನ್ ಚೆಪುನ್ ಕವಿತೆಂನಿ ಯೇನಾಂತ್. ಖಂಯ್ಸರ್ ಗರ್ಜ್ ಆಸಾ, ತಿ ಗರ್ಜ್ ಸಮ್ಜುನ್ ಆಪುರ್ಬಾಯೆನ್ ಸಜುನ್ ಯೆತಾತ್.
ಭುರ್ಗಿಂ ನಾತಲ್ಲ್ಯಾಚಿಂ ಕಾರ್ಬಾರಾಂ ಪಳೆಯಾ. ಭುರ್ಗಿಂ ನಾಂತ್ ಜಾಲ್ಯಾರ್ ಕಿತೆಂ ಜಾಲೆಂ! ಭುರ್ಗ್ಯಾಚಿ ಏಕ್ ಇಮಾಜ್ ಕರುನ್ ಸಂತೊಸ್ ಪಾವ್ಯಾಂ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ಚಿಂತಪ್ ತಾಚೆಂ. ಚಿಂತಪ್ ಬರೆಂಚ್. ಪುಣ್ ಇಮಾಜ್ ವಾಡುಂಕ್ ಲಾಗ್ತಾನಾ, ಹಾಚೆ ಅತ್ರೆಗ್ ಹಾಚ್ಯಾನ್ ದಾಂಬುನ್ ಧರುಂಕ್ ಜಾಯ್ನಾಂತ್. ತೊ ಉಮೆ ದಿತಾ, ತೊ ಲಗೀನ್ ಜಾತಾ, ಕ್ರಮೇಣ್ ಗುರ್ವಾಚಾರಯ್ ಹಾಡಯ್ತಾ. ಇಮಾಜ್ ರಚ್ಚೆಂ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ್ ಮಾತ್ರ್ ನ್ಹಯ್, ತ್ಯಾ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಾ ಸಾಂಗಾತಾ ಹೆರ್ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಾಂ ಆಪ್ಣಾಕ್ ಆಸಾತ್ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ಚಿಂತಪ್ ತಾಚೆಂ. ಪುಣ್ ಹೆಂ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ್ ಮೀತ್ ಮಿರ್‍ವುನ್ ವೆತಾನಾ, ತಾಕಾ ಭ್ಯೆಂ ಲಾಗ್ತಾ. ತೊ ತಿ ಇಮಾಜ್ ಧಾಂಪುನ್ ದವರ್‍ತಾ.
ಹಿ ಕವಿತಾ ವೆವೆಗ್ಳ್ಯಾ ಚಿಂತ್ಪಾಚ್ಯೆ ಬುನ್ಯಾದಿಚೆರ್ ದವ್ರುನ್ ಪಳೆಂವ್ಕ್ ಜಾತಾ. ತುಮ್ಚ್ಯಾ ತುಮ್ಚ್ಯಾ ಅನ್ಭೋಗಾಕ್ ಸಾಣ್ಯಾಕ್ ಧರುನ್ ಹಿ ಕವಿತಾ ತುಮಿ ತುಕುನ್ ಪಳೆಯಾ. ತಿಚೊ ಸ್ವಾದ್ ಸೊಂಪನಾ ತಸಲೊ.
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ಇಮಾಜ್
ಭುರ್ಗಿಂ ನಾತಲ್ಲ್ಯಾ ಹಾಂವೆಂ
ಏಕ್ ಇಮಾಜ್ ರಚುಂಕ್ ಧರ್‍ಲಿ-
ಭುರ್ಗ್ಯಾಚಿಚ್
ತೊಂಡಾರ್ ವೋಂಟ್ ಫುಲೊವ್ನ್
ಹಾಸೊ ಹಾಡೊಂವ್ಕ್ ಪೆಚಾಡ್ತಾನಾ
ಮ್ಹಜೊ ಉಸ್ವಾಸ್
ತಿಚ್ಯಾ ನಾಕಾಕ್ ಲಾಗುನ್
ಜೀವ್ ಆಯಿಲ್ಲೆಬರಿ ಭೊಗುನ್
ಇಮಾಜ್ ಧುವ್ ಜಾಲಿ!
ಹಾಂವೆಂ ತಿಕಾ
ಮಯ್ಪಾಶಿ ಉಮೊ ದಿಲೊ!
ಗಳ್ಯಾ ಸಕಯ್ಲ್, ಹರ್ದ್ಯಾರ್
ಬೊರಿಯೊ ಕಾಂತಯ್ತಾನಾ
ಹಾತಾಕಾತಿರ್ ಊಬ್ ಚರುನ್
ಆಪಾಪಿಂಚ್ ಫುಗಾಸಾಣ್ ಲಾಬುನ್
ಸೊಭಿತ್ ಥಾನಾಂ ಉದೆವ್ನ್
ಇಮಾಜ್ ಬಾಯ್ಲ್ ಜಾಲಿ!
ಹಾಂವ್ ತಿಚೆಂ
ಮುಖಮಳ್ ಪಳೆಂವ್ಕ್ ಲಜ್ಲೊಂ!
ಆನಿಕ್‌ಯೀ ಸಕಯ್ಲ್, ಬೊಟಾಂ
ಬೊಂಬ್ಲೆಸುಳಿಯೆಂತ್ ಶಿರ್‍ಕತಾನಾ
ಬಾವ್ಳ್ಯಾಂನಿ ವಿಚಿತ್ರ್ ಸಕತ್ ವ್ಹಾಳುನ್
ಹೆಳ್ಕೆಭಾಯ್ರ್ ಪೋಟ್ ವಾಡುನ್
ಭರಲ್ಲೊ ಗುರ್ವಾಚಾರ್ ಯೇವ್ನ್
ಇಮಾಜ್ ಆವಯ್ ಜಾಲಿ!
ಹಾಂವೆಂ ತಿಚ್ಯಾ
ಹರ್ದ್ಯಾರ್ ಪಾಲಂವ್ ವೊಡ್ಲೊ!
ಆತಾಂ,
ಪೆಟೆಂತ್ ಧಾಂಪುನ್ ದವರ್‍ಲ್ಯಾ
ಹಿ ವಿಚಿತ್ರ್ ಇಮಾಜ್
ಕಶಿ ಪ್ರದರ್ಶನಾಕ್ ಘಾಲುಂ...
ಕಿತೆಂ ಚಿಂತಿತ್ ಸಮಾಜ್?!
- ವಿಲ್ಸನ್ ಕಟೀಲ್
संपादकीय:
विल्सन कटीलाच्यो कविता - प्रतिमां आनी प्रतीकांची सिरी
विल्सन कटीलाच्यो कविता म्हळ्यार प्रतिमांची आनी प्रतीकांची सिरी. तो प्रतिमा उब्यो करच्यांत आनी त्यो प्रतिमा प्रतीकांनी सजोंवच्यांत उस्ताद. पूण तशें म्हणून ह्यो प्रतिमां, प्रतीकां चेपून चेपून कवितेंनी येनांत. खंयसर गर्ज आसा, ती गर्ज समजून आपुरबायेन सजून येतात.
भुर्गीं नातल्ल्याचीं कारबारां पळेया. भुर्गीं नांत जाल्यार कितें जालें! भुरग्याची एक इमाज करून संतोस पाव्यां म्हळ्ळें चिंतप ताचें. चिंतप बरेंच. पूण इमाज वाडूंक लागताना, हाचे अत्रेग हाच्यान दांबून धरुंक जायनांत. तो उमे दिता, तो लगीन जाता, क्रमेण गुर्वाचारय हाडयता. इमाज रच्चें स्वातंत्र्य मात्र न्हय, त्या स्वातंत्र्या सांगाता हेर स्वातंत्र्यां आपणाक आसात म्हळ्ळें चिंतप ताचें. पूण हें स्वातंत्र्य मीत मिरवून वेताना, ताका भ्यें लागता. तो ती इमाज धांपून दवरता.
ही कविता वेवेगळ्या चिंतपाच्ये बुन्यादिचेर दवरून पळेवंक जाता. तुमच्या तुमच्या अनभोगाक साण्याक धरून ही कविता तुमी तुकून पळेया. तिचो स्वाद सोंपना तसलो.
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
इमाज
भुर्गीं नातल्ल्या हांवें
एक इमाज रचुंक धरली-
भुरग्याचीच.
तोंडार वोंट फुलोवन
हासो हाडोवंक पेचाडताना
म्हजो उसवास
तिच्या नाकाक लागून
जीव आयिल्लेबरी भोगून
इमाज धूव जाली!
हांवें तिका
मयपाशी उमो दिलो!
गळ्या सकयल, हरध्यार
बोरयो कांतयताना
हाता कातीर ऊब चरून
आपापींच फुगासाण लाबून
सोभीत थानां उदेवन
इमाज बायल जाली!
हांव तिचें
मुखमळ पळेवंक लजलों!
आनीकयी सकयल, बोटां
बोंबले सुळयेंत शिरकताना
बावळ्यांनी विचित्र सकत व्हाळून
हेळके भायर पोट वाडून
भरल्लो गुर्वाचार येवन
इमाज आवय जाली!
हांवें तिच्या
हरध्यार पालंव वोडलो!
आतां,
पेटेंत धांपून दवरल्या
ही विचित्र इमाज
कशी प्रदर्शनाक घालूं...
कितें चिंतीत समाज?!
- विल्सन कटील