ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಮನ್ಶಾನ್ ಬರೊ ಜಾಂವ್ಕ್ ವಚುನ್ ಸಂಸ್ರಾಕ್ ವಾಯ್ಟಾಂತ್ ಘಾಲ್ಚೆಂ
ಬರೊ ಮನಿಸ್ ಜಾಂವ್ಕ್ ವಚುನ್ ಸಗ್ಳ್ಯಾ ಸಂಸ್ರಾಕ್ ವಾಯ್ಟಾಕ್ ಘಾಲ್ಚ್ಯೆ ವ್ಯಕ್ತಿವಿಶಿಂ ಚಿಂತುಂಕ್ ಲಾಂವ್ಚಿ ಕವಿತಾ ಹಾಂಗಾಸರ್ ಆಸಾ. ಹಾಂಗಾಸರ್ ಕೊಣಾ ಥಾವ್ನ್ ಕೊಣ್ ವಾಯ್ಟ್ ಜಾತಾ ಮ್ಹಳ್ಳ್ಯಾಕ್ ರುಜ್ವಾತಿ ಸೊಧುಂಕ್ ಗೆಲ್ಯಾರ್ ತುಕಾ ಜಾಪಿ ಮೆಳನಾಂತ್. ಮಾಗೀರ್ ಆಪುಣ್ ಬರೊ ಮನೀಸ್ ಜಾಯ್ನಾಸ್ತಾಂ ಖೊಟೊಚ್ ಉರಲ್ಲೊಂ ತರ್ ಸಂಸಾರ್ ತರೀ ಬರೊ ಆಸ್ತೊ ನ್ಹಯ್ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ಚಿಂತಪ್ ಯೇನಾಸ್ತಾಂ ವಚನಾ.
ವೆವೆಗ್ಳ್ಯಾ ಅನ್ಭೋಗಾಂಚ್ಯೆ ಧಾರಿರ್ ಹಿ ಕವಿತಾ ವಾಚ್ಲಿ ಜಾಲ್ಯಾರ್ ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆಚಿ ರೂಚ್ ದೊಡ್ತಿ ಜಾತಾ. ರೋಶು ಬಜ್ಪೆಕ್ ಪ್ರತಿಮಾ ಆನಿ ಪ್ರತೀಕಾಂನಿ ಉಲೊಂವ್ಚಿ ಕಲಾ ಬರಿಚ್ ಕಳಿತ್ ಆಸಾ. ತ್ಯಾದೆಕುನ್ ಕವಿತಾ ಬರೊಂವ್ಚ್ಯಾಂತ್ ತೊ ತುಮ್ಕಾಂ 'ಬರೊ ಮನಿಸ್' ಜಾವ್ನ್ ದಿಸಲ್ಲ್ಯಾಂತ್ ನವಲ್ ನಾ.
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ಬರೊ ಮನಿಸ್
ಹಾಂವೆಂ ಬರೊ ಮನಿಸ್ ಜಾಂವ್ಕ್ ಚಿಂತ್ಲೆಂ
ದೆಕುನ್ ರಾಗ್, ಮೊಸೊರ್, ಹಗೆಂ ಸಗ್ಳೆಂ
ರುಕಾಮುಳಾಂತ್ ಪುರ್ಲೆಂ
ವಸಂತ್ ಆಯ್ಲೊ, ರೂಕ್ ಪಾಲೆಲೊ
ಫುಲಾಂ ಪಡ್ಲಿಂ, ಫಳಾಂ ಜಾಲಿಂ
ಘೊಸ್ ಘೊಸ್ ದೆಂವ್ತಾನಾ
ಗಾಂವ್ಚ್ಯಾಂನಿ, ವಾಟ್ಸುರ್ಯಾಂನಿ ಖೆಲಿಂ
ವಾ ಕಸಲಿ ಗೊಡ್ಸಾಣ್
ಕಸಲಿ ರೂಚ್
ರುಕಾಚೆ ಫಾಂಟೆ ವರ್ನ್ ಥೊಡ್ಯಾಂನಿ ಲಾಯ್ಲೆ
ಬಿಯಾಂ ಕಿರ್ಲತ್ ಘಾಲಿಂ
ತರೀ ರೂಕ್ ಪಾಲೆಲೆನಾಂತ್
ತೆ ಮ್ಹಜೆ ದುಸ್ಮಾನ್ ಜಾಲೆ
ಮೊಸ್ರಾನ್ ಆನಿ ಹಗ್ಯಾನ್ ಭರ್ಲೆ
ರಾತಾರಾತಿಂ ಯೇವ್ನ್
ತಾಂಣಿ ಮ್ಹಜೊ ರೂಕ್
ಕಾತರ್ನ್ ಸೊಡ್ಲೊ
ಆತಾಂ ತಾಂಚೆ ರೂಕ್ ವಾಡ್ಲ್ಯಾತ್
ಘೊಸ್ ಘೊಸ್ ಫಳಾಂ ದೀಂವ್ಕ್ ಲಾಗ್ಲ್ಯಾತ್
ತೆ ಸಂತೊಸಾನ್ ನಾಚ್ಲ್ಯಾತ್
ರೂಚ್ ಕಿತೆಂ ಮ್ಹಣ್ತಾತ್!
ಚಾಪ್ಪೆ, ಆಂಬಟ್, ಕೊಡು
ಆನಿ ಥೊಡೆ ವಿಕಾಳ್
-ರೋಶು, ಬಜ್ಪೆ
संपादकीय:
मनशान बरो जावंक वचून संस्राक वायटांत घालचें
बरो मनीस जावंक वचून सगळ्या संस्राक वायटाक घालच्ये व्यक्तिविशीं चिंतुंक लांवची कविता हांगासर आसा. हांगासर कोणा थावन कोण वायट जाता म्हळ्ळ्याक रुजवाती सोधुंक गेल्यार तुका जापी मेळनांत. मागीर आपूण बरो मनीस जायनासतां खोटोच उरल्लों तर संसार तरी बरो आसतो न्हय म्हळ्ळें चिंतप येनासतां वचना.
वेवेगळ्या अनभोगांच्ये धारीर ही कविता वाचली जाल्यार ह्ये कवितेची रूच दोडती जाता. रोशू बजपेक प्रतिमा आनी प्रतीकांनी उलोंवची कला बरीच कळीत आसा. त्यादेकून कविता बरोंवच्यांत तो तुमकां 'बरो मनीस' जावन दिसल्ल्यांत नवल ना.
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
बरो मनीस
हांवें बरो मनीस जावंक चिंतलें
देकून राग, मोसोर, हगें सगळें
रुकामुळांत पूरलें
वसंत आयलो, रूक पालेलो
फुलां पडलीं, फळां जालीं
घोस घोस देंवताना
गांवच्यांनी, वाटसुऱ्यांनी खेलीं
वा कसली गोडसाण
कसली रूच
रुकाचे फांटे वरन थोड्यांनी लायले
बियां किरलत घालीं
तरी रूक पालेलेनांत
ते म्हजे दुस्मान जाले
मत्सरान आनी हग्यान भरले
रातारातीं येवन
तांणी म्हजो रूक
कातरन सोडलो
आतां तांचे रूक वाडल्यात
घोस घोस फळां दीवंक लागल्यात
ते संतोसान नाचल्यात
रूच कितें म्हणतात!
चाप्पे, आंबट, कोडू
आनी थोडे विकाळ
-रोशू, बजपे