ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ರಾಗಾಕ್ ದೊಳೆ ಆಸ್ತಾತ್, ಪುಣ್?
ರಾಗಾಕ್ ದೊಳೆ ನಾಂತ್ ಮ್ಹಳ್ಳಿ ಏಕ್ ಸಾಂಗ್ಣಿ ಆಸಾ. ರಾಗ್ ಆಯಿಲ್ಲೊ ಮನೀಸ್ ಮುಕಾರ್ ಕೊಣೀ ಮೆಳ್ಳ್ಯಾರಿ ತಾಂಚೆಂ ಗಣ್ಣೆಂ ಕರಿನಾ ಮ್ಹಳ್ಳೊ ಅರ್ಥ್ ಹಾಚೊ. ಹ್ಯೆ ಸಾಂಗ್ಣೆಚಿ ಫೊಡ್ಣಿಶಿ ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆಂತ್ ಕೆಲ್ಯಾ. ಹಿ ಕವಿತಾ ರ.ವಿ. ಪಂಡಿತ್ (ರಘುನಾಥ್ ವಿಷ್ಣು ಪಂಡಿತ್) ಹಾಂಣಿ ಹಾಂವ್ ಜಲ್ಮಲ್ಲ್ಯಾ ವರ್‍ಸಾ ಬರಯಿಲ್ಲಿ. ತ್ಯಾ ಉಪ್ರಾಂತ್ಲ್ಯಾ ವರ್‍ಸಾ ಪರ್ಗಟ್ ಜಾಲ್ಲ್ಯಾ 'ಉರ್‍ತಲೆಂ ತೆಂ ರೂಪ್ ಧರ್‍ತಲೆಂ' ಪುಸ್ತಕಾಂತ್ಲ್ಯಾನ್ ಹಿ ಆಮಿ ವಿಂಚ್ಲ್ಯಾ. ಹ್ಯಾ ಪುಸ್ತಕಾಂತ್ ಚಡ್‍ಶ್ಯಾ ಕೊಂಕ್ಣಿ ಮ್ಹಣ್ಣ್ಯಾಂಚೆರ್ (ಸಾಂಗ್ಣ್ಯಾಂಚೆರ್) ಯಾ ಗಾದಿಂಚೆರ್ ತೊ ಭಾಶ್ಯ್ ಕರ್‍ಚೆಂ ಝಳ್ಕತಾ.
ರ.ವಿ. ಪಂಡಿತಾಚ್ಯಾ 'ದರ್ಯಾ ಗಾಜೊತಾ' ಪುಸ್ತಕಾಚೆರ್ ಸ್ವಾಮಿ ಸುಪ್ರಿಯಾನ್ ಬರಯಿಲ್ಲೊ ವಿಮರ್ಶಾಚೊ ಪುಸ್ತಕ್ ಹಾಂವೆಂ ಲ್ಹಾನ್‌ಪಣಾರ್ ವಾಚ್‌ಲ್ಲೊ. ತ್ಯಾ ಉಪ್ರಾಂತ್ 'ಋತು' ಕವಿತಾ ನೆಮಾಳ್ಯಾಚೆರ್ ಅಪ್ರೂಪ್ ತಾಚ್ಯೊ ಕವಿತಾ ಹಾಂವೆಂ ವಾಚುನ್ ತೊಂಡ್‌ಪಾಠ್ ಕೆಲ್ಲ್ಯೊ. ತಾಚಿಂ ಹೆರ್ ಪುಸ್ತಕಾಂ ಮ್ಹಜೆಲಾಗಿಂ ನಾತಲ್ಲಿಂಚ್. ತಿಂ ವಿಕ್ತಿಂ ಮೆಳನಾತಲ್ಲಿಂ. ಆತಾಂ ಮಾನೆಸ್ತ್ ಗೋಕುಲ್ ದಾಸ್ ಪ್ರಭುನ್ ತಾಚ್ಯಾ ಆದ್ಲ್ಯಾ ಪುಸ್ತಕಾಂಚ್ಯೊ ಪ್ರತಿಯೊ ಕವಿತಾ ಟ್ರಸ್ಟಾ ಖಾತೀರ್ ದಿಲ್ಯಾತ್. ಹ್ಯಾ ವರ್ವಿಂ ತಾಂಚ್ಯೊ ಕಾಂಯ್ ಥೊಡ್ಯೊ ವೆಂಚೀಕ್ ಕವಿತಾ ತುಮ್ಚೆ ಸಂಗಿಂ ವಾಂಟುನ್ ಘೆಂವ್ಕ್ ಆಮ್ಕಾಂ ಸಾಧ್ಯ್ ಜಾತಲೆಂ.
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ರಾಗಾಕ್ ದೊಳೆ ನಾ?
ರಾಗಾಕ್
ದೊಳೆ ನಾ?
ಫಟಿ ಸಾಂಗ್ತಾಯ್ !
ರಾಗಾಕ್ ದೊಳೆ ಆಸ್ತಾತ್...
ಇತ್ಲೆಂಚ್ ನ್ಹಯ್...
ತೆ ಆಸ್ತಾತ್
ಬರೆ ವಾಟಾಲ್ಲೆಲೆ
ಆನಿ
ತಾಂಬ್ಡೆ ಗುಂಜ್ !
ಹಾಂವೆಂ ಪಳೆಲ್ಯಾತ್.
ತಾಕಾ ನಾಸ್ತಾ
ತಿ ಫಕತ್
ತಕ್ಲಿ !!
-ರ.ವಿ. ಪಂಡಿತ್
संपादकीय:
रागाक दोळे आसतात, पूण?
रागाक दोळे नांत म्हळ्ळी एक सांगणी आसा. राग आयिल्लो मनीस मुकार कोणी मेळ्ळ्यारी तांचें गण्णें करिना म्हळ्ळो अर्थ हाचो. ह्ये सांगणेची फोडणिशी ह्ये कवितेंत केल्या. ही कविता र.वी. पंडीत (रघुनाथ विषणू पंडीत) हांणी हांव जल्मल्ल्या वरसा बरयिल्ली. त्या उपरांतल्या वरसा पर्गट जाल्ल्या 'ऊरतलें तें रूप धरतलें' पुसतकांतल्यान ही आमी विंचल्या. ह्या पुसतकांत चडश्या कोंकणी म्हण्ण्यांचेर (सांगण्यांचेर) या गादिंचेर तो भाश्य करचें झळकता.
र.वी. पंडिताच्या 'दऱ्या गाजोता' पुसतकाचेर स्वामी सुपरियान केल्ल्या विमर्शाचें पुसतक हांवें ल्हानपणार वाचल्लें. त्या उपरांत 'ऋतू' कविता नेमाळ्याचेर अपरूप ताच्यो कविता हांवें वाचून तोंडपाठ केल्ल्यो. ताचीं हेर पुसतकां म्हजेलागीं नातल्लिंच. तीं विक्तीं मेळनातल्लीं. आतां मानेसत गोकूल दास प्रभून ताच्या आदल्या पुसतकांच्यो प्रतियो कविता ट्रसटा खातीर दिल्यात. ह्या वर्वीं तांच्यो कांय थोड्यो वेंचीक कविता तुमचे संगीं वांटून घेवंक आमकां साध्य जातलें.
-मेलवीन रोड्रिगस
कविता:
रागाक दोळे ना?
रागाक
दोळे ना?
फटी सांग्ताय !
रागाक दोळे आसतात...
इतलेंच न्हय...
ते आसतात
बरे वाटाल्लेले
आनी
तांबडे गुंज !
हांवें पळेल्यात.
ताका नासता
ती फकत
तकली !!
-र.वी. पंडीत