ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಮಡೆಂ ಲಾಸುನ್ ಸೊಂಪ್ಲಾಂ, ಕಾಪಟಿ ಆಜೂನ್ ಮುರ್ಮುರ‍್ತಾ
ತೀನ್ ನಮುನ್ಯಾಂಚೆ ವೈರಾಗ್ಯ್ ಆಸಾತ್ ಮ್ಹಣ್ತಾತ್. ಏಕ್ ಪ್ರಸವ್ ವೈರಾಗ್ಯ್. ಬಾಂಳ್ತೆರಾಚೆ ಆನಿ ಬಾಂಳ್ತಿಚೆ ಕಷ್ಟ್ ಪಳೆವ್ನ್ ವಾ ಭೊಗುನ್, ಆಪ್ಣಾಕ್ ಹೆಂ ಆನಿ ನಾಕಾ ಮ್ಹಣುನ್ ಚಿಂತ್ಚೆಂ. ದುಸ್ರೆಂ ಅಭಾವ್ ವೈರಾಗ್ಯ್. ಖಂಯ್ಚೀಯ್ ಏಕ್ ಸಂಗತ್ ಜಿವಿತಾಂತ್ ಆಪ್ಣಾಚ್ಯಾನ್ ಆಪ್ಣಾಂವ್ಕ್ ಸಾಧ್ಯ್‌ಚ್ ನಾ ಜಾತಾನಾ ಆಪ್ಣಾಚೊ ಆತ್ಮ್‌ವಿಸ್ವಾಸ್ ಕಿಮ್ಚುನ್ ಸೊಡ್ಚೊ. ತಿಸ್ರೊ ಸ್ಮಶಾನ್ ವೈರಾಗ್ಯ್. ಆಪ್ಣಾಕ್ ಲಾಗ್ಶಿಲಿಂ ಆಸಲ್ಲ್ಯಾಂಕ್ ಹುಲ್ಪಾವ್ನ್ ವಾ ಪುರ‍್ಲ್ಯಾ ಉಪ್ರಾಂತ್, ಪುರಾಯ್ ಇತ್ಲ್ಯಾರಚ್ ಸೊಂಪ್ತಾ ಜಾಲ್ಯಾರ್ ವಾಂಚುನ್ ಕಿತೆಂ ಫಾಯ್ದೊ ಮ್ಹಣುನ್ ಕಳ್ವಳ್ಚೆಂ.
ಲೊಕ್‌ಡೌನಾಚ್ಯಾ ಹ್ಯೆ ಪಾಟ್‌ಭುಂಯ್ಚೆರ್ ರಾವುನ್ ಹ್ಯಾ ಸ್ಮಶಾನ್ ವೈರಾಗ್ಯಾನ್ ಹಾಡುನ್ ಆಯಿಲ್ಲೊ ಆಕಾಂತ್ ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆಂತ್ ವೆಂಕಟೇಶ ನಾಯಕಾನ್ ಸಾಂಗ್ಲಾ ಆನಿ ಉಪ್ರಾಂತ್ ತೊ ಮ್ಹಣ್ತಾ: ಹೆಂ ಸಗ್ಳೆಂ ಕಾಪಟಿ ಲಾಸ್ಚೆಂ ಸೊಂಪ್ತಾ ಪಾಸುನ್ ಆಸ್ಚೊ ದೋನ್ ದಿಸಾಂಚೊ ಮುರ್ಮುರೊ. ಸಗ್ಳೆಂ ಸಾರ್ಕೆಂ ಜಾಂವ್ಚ್ಯಾಕ್ ಪುರೊ ಮ್ಹಳ್ಳೊ ತಾಚೊ ಆಶಾವಾದ್.
ಕೊರೊನಾ ರೋಗ್ ಆತಾಂ ಆಮಿ ಆಮ್ಚ್ಯಾ ದಿಸ್ಪಡ್ತ್ಯಾ ಜಿವಿತಾಚೊ ವಾಂಟೊ ಮ್ಹಣುನ್ ಸಮ್ಜುನ್ ಘೆತ್ಲ್ಯಾ ಉಪ್ರಾಂತ್ ಜೆಂ ನವೆಂ ಚಿಂತಪ್ ರುಜುನ್ ಯೆತಾ, ತಾಚೆಂ ಫಳ್ ಹಿ ಕವಿತಾ.
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ಸ್ಮಶಾನ ವೈರಾಗ್ಯ
ಹರಯೆಕಲೋ ಬಸಲೊ ಮೌನಾಂತು
ಶಿಕಲೆ ಸಾಬಾರ ಲೋಕಡೌನಾಂತು
ಮನಾಂತು ಧಾಂವಡೀ ನಾ, ಜಡ ನಿದ್ದಾಂತು
ಭಾಯಲೆ ಭೊಂವಡೀ ನಾ, ಜೀವ ಮಂದಾಂತು
ಸಂಬಂಧು, ಮಾಯಾಮೋಗಾ ಪಾಶು
ಉಡಗಾಸು ಆಯಿಲೆ ಪ್ರಕೃತಿ ಕೆಲೆಲ ನಾಶು
ಸಂಸಾರ ಭೋಗಾ ಮಧೇ ಆವಡಲೆ ಸಂನ್ಯಾಸ
ಘರಾಂತು ಖಾವಚೆ ಜೆವಚೆ ಆರೋಗ್ಯ
ಸಕ್ಕಡ ಎಕ ನಮನೇ ವೈರಾಗ್ಯ
ಮ್ಹಣಾಲೆ,
ಹೋ ಏಕ ಪಾಠು, ದೇವಾನ ಶಿಕಯಿಲೆ
ಕೋರೋನಾಂತು ದೃಷ್ಟಾಂತ ದಾಕಯಿಲೆ
ಹೋ ಏಕ ಪರಿವರ್ತನಾಚೆ ಪರ್ವ
ಅಸಲೇಚ ಚಿಂತೂಂಕ ಲಾಗಲೆ ಸರ್ವ
ಕೋರೋನಾನ ಶಿಕಯಲೆ ಮ್ಹಣಾಲೆ
ಆನೀ ಪಾಂಯ ತಾಂಡೂಂಕ ನಾ ಕೊಣಾಲೆ
ಭಾಂಗರ, ಸಿಂಗಾರ ಆಸೂನ ಕಸಲೆ ಜಾಲೆ
ತಾಂದುಳ ಮೆಳ್ಯಾರ ಪುರೋ ಪೇಜ ಶಿಜೊವಚ್ಯಾಕ ಪಳೆ
ಆಶೆ ಆಸೂನ
ಆನೀ ಸಕ್ಕಡ ಬದಲತಾ, ಮನಶ್ಯಾಕ ಮೊಲ ಕಳತಾ
ಮ್ಹಣು ಸಾಂಗಚೆ ಪುಡೆ
ಅಸಲೇಚ, ಕಾಲರಾ, ಪ್ಲೇಗ್ ಪೋಲಿಯೊಕ
ದಢಾರ, ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕಾಚೆ ಕಷ್ಟ ನಷ್ಟ ಪಾವತಾನಾ ಮರಣಾಕ
ಆಮಕಾ ಅಸಲೆ ಆಲೋಚನ ಯೆವಚೆ ಯೋಗ್ಯ
ಆನೀ
ಪರತ ಬೋಡ ಭೆತ್ತುಂಕ ಆಸಾ, ಪಾಂಯ ತಾಂಡೂಂಕ ಆಸಾ
ಪೋಟ ಜಾಳ ಅಂತರಜಾಳಾ ಸಂಗೀಂ ಜೀವನ ಕಾಡೂಂಕ ಆಸಾ
ಹ್ಯಾ ಸಕ್ಕಡ ಮಡೆ ಲಾಸಚೆ ಜಾಗ್ಯಾರ , ಕಾಪಟಿ* ಘಾಲತಾನಾ
ಆನೀ ದೋನ ದೀಸ ಆಸಚೆ ಸ್ಮಶಾನ ವೈರಾಗ್ಯ
-ವೆಂಕಟೇಶ ನಾಯಕ
ಕಾಪಟಿ ಘಾಲಚೆ - ಹಿಂದು ರುದ್ರಭೂಮೀಂತು ಮಡ್ಯಾಕ ಅಗ್ನಿ ಸ್ಪರ್ಶ ಜಾವನು ಥಂಯ ದಾಕೂನ ಭಾಯರ ಸರತನಾ ಲ್ಹಾನಶೆ ರುಕಾಚೆ ಕುಡಕೊ ಜಳತಾ ಆಸಚ್ಯಾ ಮಡ್ಯಾಕ್ ಘಾಲತಾತ.
संपादकीय:
मडें लासून सोंपलां, कापटी आजून मुरमुरता
तीन नमुन्यांचे वैराग्य आसात म्हणतात. एक प्रसव वैराग्य. बांळतेराचे आनी बांळतिचे कष्ट पळेवन वा भोगून, आपणाक हें आनी नाका म्हणून चिंतचें. दुसरें, अभाव वैराग्य. खंयचीय एक संगत जिवितांत आपणाच्यान आपणावंक साध्यच ना जाताना आपणाचो आत्मविस्वास किमचून सोडचो. तिसरो, स्मशान वैराग्य. आपणाक लागशिलीं आसल्ल्यांक हुल्पावन वा पुरल्या उपरांत, पुराय इतल्यारच सोंपता जाल्यार वांचून कितें फायदो म्हणून कळवळचें.
लॉकडौनाच्या ह्ये फाटभुंयचेर रावून ह्या स्मशान वैराग्यान हाडून आयिल्लो आकांत ह्ये कवितेंत वेंकटेश नायकान सांगला आनी उपरांत तो म्हणता: हें सगळें कापटी लासचें सोंपता पासून आसचो दोन दिसांचो मुरमुरो. सगळें सारकें जांवच्याक पुरो म्हळ्ळो ताचो आशावाद.
कोरोना रोग आतां आमी आमच्या दिस्पडत्या जिविताचो वांटो म्हणून समजून घेतल्या उपरांत जें नवें चिंतप रुजून येता, ताचें फळ ही कविता.
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
स्मशान वैराग्य
हरयेकलो बसलो मौनांतू
शिकले साबार लॉकडौनांतू
मनांतू धांवडी ना, जड निद्दांतू
भायले भोंवडी ना, जीव मंदांतू
संबंधू, मायामोगा पाशू
उडगासू आयिले प्रकृती केलेल नाशू
संसार भोगा मधे आवडले संन्यास
घरांतू खावचे जेवचे आरोग्य
सक्कड एक नमने वैराग्य
म्हणाले,
हो एक पाठू, देवान शिकयिले
कोरोनांतू दृष्टांत दाकयिले
हो एक परिवर्तनाचे पर्व
असलेच चिंतूंक लागले सर्व
कोरोनान शिकयले म्हणाले
आनी पांय तांडूंक ना कोणाले
भांगर, सिंगार आसून कसले जाले
तांदूळ मेळ्यार पुरो पेज शिजोवच्याक पळे
आशे आसून
आनी सक्कड बदलता, मनश्याक मोल कळता
म्हणू सांगचे पुडे
असलेच, कालरा, प्लेग पोलियोक
दढार, सांक्रामिकाचे कष्ट नष्ट पावताना मरणाक
आमका असले आलोचन येवचे योग्य
आनी
परत बोड भेत्तुंक आसा, पांय तांडूंक आसा
पोट जाळ अंतरजाळा संगीं जीवन काडूंक आसा
ह्या सक्कड मडे लासचे जाग्यार , कापटी* घालताना
आनी दोन दीस आसचे स्मशान वैराग्य
-वेंकटेश नायक
कापटी घालचे - हिंदू रुद्रभूमींतू मड्याक अग्नी स्पर्श जावनू थंय दाकून भायर सरतना ल्हानशे रुकाचे कुडको जळता आसच्या मड्याक घालतात.