ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಆಂಗಾಚೆರ್ ಕಾಂಟೆ ಫುಟೊಂವ್ಚಿ ಮಾವ್ರಿಸಾಚಿ ಕವಿತಾ
ಹೆ ಕವಿತೆಂತ್ ಥೊಡಿಂ ಉತ್ರಾಂ ನಿಯಾಳ್ಯಾಂ: `ಹಾಂವ್ ಫುಂಕ್ಯಾಕ್ ದಿಲ್ಲಿ ವಸ್ತ್ ನ್ಹಯ್', `ಭಿತರ್ಲೆ ಘಾಯ್ ಭಾಯ್ಲ್ಯಾನ್ ಲಿಪಯ್ತಾಂ', `ಮ್ಹಜ್ಯಾಯ್ ಕಾತಿಂತ್ ದುಕಿಚಿ ಶಿರ್ ಆಸಾ', `ಮ್ಹಾಕಾ ಮ್ಹಜೆಂ ಮೊಲ್ ಆಸಾ', `ಮ್ಹಜ್ಯಾ ರಗ್ತಾಂತ್ ಜೀವ್ ಆಸಾ'. ಹಿಂ ವಾಕ್ಯಾಂ ಕಿತೆಂ ಸಾಂಗ್ತಾತ್? ಕವಿತೆಂತ್ಲ್ಯಾ ನಾಯಕಾಕ್ ಹ್ಯಾ ಸಮಾಜಾನ್ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಫಾಯ್ದ್ಯಾ ಖಾತೀರ್ ಯೆದೊಳ್ ಪಾಸುನ್ ವಾಪರ್ಲಾಂ. ಇತ್ಲೊ ತೇಂಪ್ ತೊ ಸಕ್ಕಡ್ ಸಾರ್ಕೆಂ ಜಾತಲೆಂ ಮ್ಹಣೊನ್ ಚಿಂತಾಲೊ. ಪುಣ್ ಆನಿ ಮುಕಾರ್ ನ್ಹಯ್. ಆಪ್ಣಾಕಯ್ ಆಪ್ಲೆಂ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ಮೊಲ್ ಆಸಾ, ಆಪ್ಣಾಚ್ಯಾ ರಗ್ತಾಕಯ್ ಜೀವ್ ಆಸಾ ಮ್ಹಣೊನ್ ತೊ ಉಗ್ತ್ಯಾನ್ ಪಾಚಾರ್ತಾ. ಹ್ಯಾ ಪುಡೆಂ ತುಮ್ಚ್ಯಾ ಹಾತಾಂತ್ ಖೆಳ್ಚಿ ಬಾವ್ಲಿ ಆಪುಣ್ ಜಾವ್ನ್ ಉರ್ಚೊನಾ ಮ್ಹಣೊನ್ ತೊ ತಾಕಿದ್ ದಿತಾ.
ಯೆದೊಳ್ ಪಾಸುನ್ ಆಪುಣ್ ಆಪ್ಣಾಚೆ ದುಕಿಂ ವರ್ವಿಂ ವೊಗೊಚ್ ಆಸಲ್ಲೊಂ ತರೀ, ಹಾಚೊ ಅರ್ಥ್ ಹೊ ನ್ಹಯ್ ಕಿ ಆಪ್ಣಾಕ್ ಆಪ್ಣಾಚೆ ಮಾತ್ಯೆಚೆರ್ ಮೋಗ್ ನಾ ಮ್ಹಣೊನ್. ಕವಿ ಹಾಂಗಾ ಜಿವಿತಾಚಿ ದುಕಾಳ್ ಶಿರ್ ಆಮ್ಚ್ಯಾ ದೊಳ್ಯಾಂ ಸಮೊರ್ ದವರ್ತಾ.
ನಿಮಾಣ್ಯೊ ದೋನ್ ವೊಳಿ ಮಾರ್ಮಿಕ್ ಆಸಾತ್. ತುಮಿ ಜೀವ್ ನಾತಲ್ಲ್ಯಾ ವಾಯ್ನಾಕ್ ರಗತ್ ಮ್ಹಣ್ಚೆ ಮನೀಸ್, ಜೀವ್ ಆಸ್ಚ್ಯಾ ಮ್ಹಜ್ಯಾ ರಗ್ತಾಕ್ ವೊಳ್ಕುಂಕ್ ಸಕ್ಲೆನಾಂತ್ ಆಜೂನ್ ಮ್ಹಣೊನ್ ಸಾಂಗ್ತಾನಾ ಆಂಗಾಚೆರ್ ಕಾಂಟೆ ಫುಟ್ತಾತ್.
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
संपादकीय:
आंगाचेर कांटे फुटोंवची माव्रिसाची कविता
हे कवितेंत थोडीं उत्रां नियाळ्यां: `हांव फुंक्याक दिल्ली वस्त न्हय', `भितरले घाय भायल्यान लिपयतां', `म्हज्याय कातिंत दुकिची शिर आसा', `म्हाका म्हजें मोल आसा', `म्हज्या रग्तांत जीव आसा'. हीं वाक्यां कितें सांग्तात? कवितेंतल्या नायकाक ह्या समाजान आपल्या फायद्या खातीर येदोळ पासुन वापर्लां. इत्लो तेंप तो सक्कड सारकें जातलें म्हणोन चिंतालो. पुण आनी मुकार न्हय. आपणाकय आपलें म्हळ्ळें मोल आसा, आपणाच्या रग्ताकय जीव आसा म्हणोन तो उगत्यान पाचार्ता. ह्या पुडें तुमच्या हातांत खेळची बावली आपुण जावन उर्चोना म्हणोन तो ताकिद दिता.
येदोळ पासुन आपुण आपणाचे दुकीं वरवीं वोगोच आसल्लों तरी, हाचो अरथ हो न्हय की आपणाक आपणाचे मात्येचेर मोग ना म्हणोन. कवी हांगा जिविताची दुकाळ शिर आमच्या दोळ्यां समोर दवरता.
निमाण्यो दोन वोळी मारमिक आसात. तुमी जीव नातलल्या वायनाक रगत म्हण्चे मनीस, जीव आसच्या म्हज्या रग्ताक वोळकुंक सक्लेनांत आजून म्हणोन सांग्ताना आंगाचेर कांटे फुटतात.
-मेल्विन रोड्रिगस
ಕವಿತಾ:
ಹಾಂವ್ ಕೊಣ್?
ಹಾಂವ್ ಫುಂಕ್ಯಾಕ್ ದಿಲ್ಲಿ ವಸ್ತ್ ನ್ಹಯ್
ಮ್ಹಾಕಾ ಮ್ಹಜೆಂ ಮೋಲ್ ಆಸಾ
ಕೂಡ್ ಮ್ಹಜಿ ಬಂದ್ಖಣೆಂತ್ಲಿ ಒಣತ್ ನ್ಹಯ್
ಮ್ಹಜ್ಯಾಯ್ ಕಾತಿಂತ್ ದುಕಿಚಿ ಶಿರ್ ಆಸಾ
ಜಿಣ್ಯೆ ಬದಿಕ್ ಅಶೇಂಯ್ ಸೊಧುನ್ ಭೊಂವ್ತಾಂ
ಭಿತರ್ಲೆ ಘಾಯ್ ಭಾಯ್ಲ್ಯಾನ್ ಲಿಪಯ್ತಾಂ
ತುಜಿಂ ದುಕಾಂ ಮ್ಹಜ್ಯಾ ದೊಳ್ಯಾಂತ್ ದೆಂವ್ತಾಂ
ಕಾಳ್ಜಾ ಕೊನ್ಶಾಂತ್ ಉತ್ರಾಂ ಪಿಕಯ್ತಾಂ
ಕೆದ್ನಾಂ ಕೆದ್ನಾಂ ಹಾಂವ್ ಭಾಯ್ರ್ ಪಡ್ತಾಂ
ಮ್ಹಜೊ ಗಾಂವ್ ಹೊ ಗಡ್ದೆಚೊ
ಮನೀಸ್ ಹಾಂಗಾ ಗರ್ನಾಳ್ ಜಾಲಾ
ಕಾಡುಂಕ್ ಸೊದ್ತಾ ಪುರ್ಶಾಂವ್ ಸುಟ್ಕೆಚೊ
ಮ್ಹಾಕಾಯ್ ಆಸಾ ಮೋಗ್ ಹೆ ಮಾತ್ಯೆಚೊ
ಮ್ಹಜೊ ಮೋಗ್ ಮಾತಿ ನ್ಹಯ್
ಹುಸ್ಕೊ ಆಸಾ ಕಿರ್ಲಾತ್ ಘಾಲ್ಲೆ ಭಿಯೆಚೊ
ತಳ್ಟ್ಯಾ ಫಾಳೆತಾಂಚಿ ಕಿರ್ಲಾವ್ಣಿ ನ್ಹಯ್
ದೆಕುನ್ ಹಾಂವ್ ಕೊಣ್ ಮ್ಹಣ್ ಜಾತಾಂ ಜಾಣಾಂ
ದೊಳ್ಯಾಂ ಫುಡೆಂ ಜಿವ್ಯಾಂಚಿ ಸಿಮೆಸ್ತ್ರ್ ಆಸಾ
ವಾಯ್ನಾಕ್ ತುಮಿ ರಗತ್ ಮ್ಹಣಾ
ಮ್ಹಜ್ಯಾ ರಗ್ತಾಂತ್ ಜೀವ್ ಆಸಾ
-ಮಾವ್ರಿಸ್ ಡೆಸಾ
कविता:
हांव कोण?
हांव फुंक्याक दिल्ली वस्त न्हय्
म्हाका म्हजें मोल आसा
कूड म्हजी बंद्खणेंत्ली ओणत न्हय्
म्हज्याय कातिंत दुकिची शिर आसा
जिण्ये बदिक अशेंय सोधुन भोंवतां
भितर्ले घाय भायल्यान लिपयतां
तुजीं दुकां म्हज्या दोळ्यांत देंवतां
काळ्जा कोन्शांत उत्रां पिकयतां
केद्नां केद्नां हांव भायर पडतां
म्हजो गांव हो गडदेचो
मनीस हांगा गरनाळ जाला
काडुंक सोद्ता पुरशांव सुटकेचो
म्हाकाय आसा मोग हे मात्येचो
म्हजो मोग माती न्हय्
हुस्को आसा किरलात घाल्ले भियेचो
तळट्या फाळेतांची किरलावणी न्हय्
देकुन हांव कोण म्हण जातां जाणां
दोळ्यां फुडें जिव्यांची सिमेस्त्र आसा
वायनाक तुमी रगत म्हणा
म्हज्या रगतांत जीव आसा
-माव्रिस डेसा