ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಏಕ್ ವಣದ್ ದಿಷ್ಟಿ ಮುಕ್ಲಿ, ಆನ್ಯೇಕ್ ಮತಿಂತ್ಲಿ
ಸದ್ದ್ಯಾಚೆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಂತ್ ಕೊಂಕಣಿ ಕವಿತಾ ಸಂಸಾರ್ ಜಿವಾಳ್ ತಶೆಂ ಉಬಾಳ್ ದವರ್ಚ್ಯಾಂ ಪಯ್ಕಿ ಆಂಡ್ರ್ಯೂಕ್ ಪ್ರಮುಖ್ ಸ್ಥಾನ್ ಫಾವೊ ಜಾತಾ. ಸಾದ್ಯಾ ಮನ್ಶಾನ್ ಸವಾಲಾಂ ಕರುಂಕ್ ಮನ್ ದಾಕಯ್ನಾತಲ್ಲೆ ಗಜಾಲಿಂನಿ ತೊ ಆತ್ಮೆ ಭರ್ತಾ ಆನಿ ತಾಂಕಾಂ ಉತ್ರಾಂ ನೆಟೊವ್ನ್ ಜೀವ್ ಕರ್ತಾ.
ಹಾಂಗಾಸರ್ ದೋನ್ ಕುಟ್ಮಾಂಕ್ ವಿಂಗಡ್ ದವರಲ್ಲಿ ಏಕ್ ವಣದ್. ಹ್ಯಾ ದೊಳ್ಯಾಂಕ್ ದಿಸ್ಚ್ಯಾ ವಣದಿ ಸಾಂಗಾತಾ, ದೊಳ್ಯಾಂಕ್ ದಿಸನಾಸ್ಚ್ಯಾ ಮತಿಂತ್ಲೆ ವಣದಿನ್ ಸಂಬಂಧ್, ಮೈಪಾಸ್, ಮಾಯಾಮೋಗ್, ಇಷ್ಟಾಗತ್, ಶಾಂತಿ, ಸಮಾಧಾನಾಕ್ ಯೇರ್ ಹಾಡ್ಲ್ಯಾ.
ಇತ್ಲೆಂ ಆಸೊನಯ್ ಸಂಸಾರಾಚ್ಯಾ ದೊಳ್ಯಾಂ ಮುಕಾರ್ ಕಾಂಯಿಂಚ್ ಘಡನಾತಲ್ಲೆಬರಿ ಸಗ್ಳೆಂ ಚಲ್ಲಾಂ. ಕಿತ್ಯಾ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಎಕಾ ಘರ್ಚೊ ಆವಾಜ್ ವಣದ್ ಆಸ್ಲ್ಯಾರಿ ಆನ್ಯೇಕಾ ಘರಾ ಪಾವ್ತಾ. ಸಗ್ಳೆಂ ಸಾರ್ಕೆಂ ಚಲ್ಲಾಂ ಮ್ಹಳ್ಳ್ಯಾಚಿ ಖಾತ್ರಿ ದಿತಾ. ಹ್ಯಾ ಯಾಂತ್ರಿಕ್ ಸಂಸಾರಾಂತ್ ಕಿತ್ಲೇಯ್ ನಾಟಕ್ ಕರುಂಕ್ ಅಸಾಧ್ಯ್ ನ್ಹಯ್. ಪುಣ್ ಏಕ್ ದೀಸ್ ಸರ್ವಾಂಚೊ ಆವಾಜ್ ರಾವ್ತಲೊಚ್ ನ್ಹಯ್! ಮಾಗೀರ್ ಕೊಣೆ ಕೊಣಾಖಾತೀರ್ ನಾಟಕ್ ಕರ್ಚೊ?
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ತೊ ಆವಾಜ್
ದಾರ್ ಥಾಪ್ಡಿನಾಸ್ತಾಂ
ಸದಾಂ ಭಿತರ್ ರಿಗ್ತಾ
ವಣದ್ ಉತ್ರೊನ್
ತೊ ಆವಾಜ್
ತೊ ಅವಾಜ್
ವೊರಾಂ ವೊರಾಂ
ದಾರಾಂ ಧಾಂಪ್ಚೊ
ಉತ್ರಾಂ ಬಾಂದ್ಚೊ
ತೊ ಆವಾಜ್
ಏಕ್ಚ್ ಗಾಂಚ್
ಆಮ್ಚ್ಯಾ ಸಂಬಂಧಾಚೊ...
ತೊ ಥಾಂಬ್ತಾನಾ
ಹಾಂವ್ಯ್ ನಿದ್ತಾಂ
ಜಾಗ್ ದವರ್ಚೊ ಹೊ
ಬಾಂಧ್ ಅವಾಜಾಚೊ
ಸೆಜಾರ್ಚೆ ಟಿವಿಚೊ!
ಆಮ್ಕಾಂ ಆನಿ ತಾಂಕಾಂ
ದೋನ್ ದಾರಾಂ
ಏಕ್ ವಣೊದ್
ಜರ್ ಏಕ್ ದೀಸ್
ವಣದ್ ಉತ್ರೊನ್ ಆವಾಜ್
ಭಿತರ್ ಆಯ್ಲೊನಾ ತರ್
ಥಾಪುಡ್ತಾಂ ದಾರ್
ಹುಸ್ಕೊ ಮನ್ಶಾಂಚೊ!
-ಆಂಡ್ರ್ಯೂ ಎಲ್. ಡಿ’ಕೂನ್ಹಾ
संपादकीय:
एक वणद दिषटी मुकली, आन्येक मतिंतली
सद्द्याचे परिस्थितिंत कोंकणी कविता संसार जिवाळ तशें उबाळ दवर्च्यां पयकी आंडऱ्यूक प्रमूख स्थान फावो जाता. साद्या मनशान सवालां करुंक मन दाकयनातल्ले गजालिंनी तो आत्मे भर्ता आनी तांकां उत्रां नेटोवन जीव कर्ता.
हांगासर दोन कुटमांक विंगड दवरल्ली एक वणद. ह्या दोळ्यांक दिसच्या वणदी सांगाता, दोळ्यांक दिसनासच्या मतिंतले वणदीन संबंध, मैपास, मायामोग, इषटागत, शांती, समाधानाक येर हाडल्या.
इतलें आसोनय संसाराच्या दोळ्यां मुकार कांयिंच घडनातल्लेबरी सगळें चल्लां. कित्या म्हळ्यार एका घर्चो आवाज वणद आसल्यारी आन्येका घरा पावता. सगळें सार्कें चल्लां म्हळ्ळ्याची खात्री दिता. ह्या यांत्रीक संसारांत कितलेय नाटक करुंक असाध्य न्हय. पूण एक दीस सर्वांचो आवाज रावतलोच न्हय! मागीर कोणे कोणाखातीर नाटक कर्चो?
-मेलवीन रोड्रिगस
कविता:
तो आवाज
दार थापडिनासतां
सदां भितर रिग्ता
वणद उत्रोन
तो आवाज
तो अवाज
वोरां वोरां
दारां धांपचो
उत्रां बांदचो
तो आवाज
एकच गांच
आमच्या संबंधाचो...
तो थांबताना
हांवय निदतां
जाग दवरचो हो
बांध अवाजाचो
सेजार्चे टिविचो!
आमकां आनी तांकां
दोन दारां
एक वणोद
जर एक दीस
वणद उत्रोन आवाज
भितर आयलोना तर
थापुडतां दार
हुसको मनशांचो!
-आंडऱ्यू एल. डी’कून्हा