ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಕಾಳ್ಜಾಚ್ಯಾ ಕಂತ್ರೆಲಾಂತ್ ಸುಶೆಗಾದ್ ನಿದ್ಚಿ ಕುಚೇಲಾಚಿ ಕಾಣಿ
ಹೊ ಸುದಾಮಾ ಯಾನೆ ಕುಚೇಲಾ ಕೃಷ್ಣದೆವಾಚೊ ಭಕ್ತ್, ತಾಚೊ ಈಷ್ಟ್! ಕಷ್ಟಾಂನಿ ದೊಡ್ಲಾ, ಚಿಕ್ಲಾಂತ್ ಬುಡ್ಲಾ. ಬಾಯ್ಲೆಕ್ ಭೆಷ್ಟೊ ಘೊವ್. ತಿ ಗಾಂವ್ ಮಿರೊಂವ್ಕ್ ಗೆಲ್ಯಾ. ಹಾಕಾ ಹ್ಯಾ ಸಂಸಾರಾಂತ್ ವೊಳ್ಕುಂಚಿಂ ಕೊಣಂಚ್ ನಾ ಜಾಲ್ಯಾಂತ್. ಸುಣಿಂ ಮಾತ್ರ್ ವೊಳ್ಕತಾತ್. ಮೆಳುನ್ ಆಸಲ್ಲಿ ಅರ್ಧಿ ಭಾಕ್ರೀಯ್ ಆತಾಂ ನಪಯಿಂಚ್ ಜಾಲ್ಯಾ.
ನಿಮಾಣೆಂ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಸೊಮಿಯಾಚ್ಯಾ ಪಾಂಯಾಂ ಥಳಾ ತೊ ಪಾವ್ಲಾ. ಪುಣ್ ತೊ ಖಂಯ್ ಆಸಾ? ತಾಚೊ ಸೊಮಿ ಅರ್ಜುನಾಚೊ ಸಾರೊಟ್ ಚಲೊವ್ನ್ ಆಸಾ. ಹಾಕಾ ಖಂಯ್ ಮೆಳತ್ ತೊ?
ಶಿಂದುನ್ ಶಿಂದುನ್ ಕುಡ್ಕೆ ಕುಡ್ಕೆ ಜಾವ್ನ್ ವೆಚ್ಯಾ ಕುಚೇಲಾಚಿ ಕಾಣಿ ಹೆ ಕವಿತೆಂತ್ ಆಸಾ. ಸುಂದರ್ ಕಾಣಿ, ಸೊಭಿತ್ ಉತ್ರಾಂನಿ, ಅಪ್ರೂಪ್ ಪ್ರತಿಮಾಂನಿ ವಿಣ್ಲ್ಯಾ, ದೆಕುನ್ ಹಿ ಕವಿತಾ ತುಜ್ಯಾ ಕಾನಾಂಚ್ಯಾ ಪಾಳ್ವೆಲಾಗಿಂ ನಿರಂತರಿಂ ಸಾದ್ತಾ ಆನಿ ಕಾಳ್ಜಾಚ್ಯಾ ಕಂತ್ರೆಲಾಂತ್ ಸುಶೆಗಾತ್ ನಿದ್ತಾ.
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ಕುಚೇಲಾಚಿ ಪಿಂರ್ಗೊಣ್
ಅಗಾ ಕಿಸ್ಣಾ.....
ತುಂ ಸೊಮಿ, ಹಾಂವ್ ಆದಾಮಾ*
ಕಿತ್ಯಾ ತರೀ ದ್ವಾರಕಾಂತ್
ರಿಗ್ಲಿಂ ಮ್ಹಜಿಂ ಕದಮಾಂ,
ಹಾಯ್!
ಮ್ಹಜೆ ಬಾಯ್ಲೆಕ್ ದಿಸ್ಲೆಂ
ಹಾಂವ್ ಭೆಶ್ಟೊ ಘೊವ್
ಉಟಾಉಟಿಂ ಬಾಂಧುನ್ ಫೊವ್
ಆಯ್ಲೊಂಗಾ ತುಜ್ಯಾ ದಾರಾರ್
ಪಾಟಿಂ ಮ್ಹಜೆ ವಾಟೆಕ್ ಲಾಗ್ತಾಂ
ನಾ ಮ್ಹಜೆಂ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ಗಾಂವಾಂತ್
ಸಗ್ಳ್ಯಾಂನಿ ತುಜಿಚ್ ಮ್ಹೊರ್!
ಸೊನ್ಯಾರಾವ್ಳೆರ್!
ರಾವ್ಳೆರಾ ಮುಕಾರ್ ಸಾರೊಟ್, ತಾಕಾ ಏಕ್ ಸಾರೊಟಿ!!
ಬಾಯ್ಲ್ ಭುರ್‍ಗಿಂ ಸುಂರ್ಗಾರುನ್
ಗಾಂವ್ ಭೊಂವೊಂಕ್ ಗೆಲಿಂ
ಚಿಕ್ಲಾನ್ ಬುಡಲ್ಲ್ಯಾ ಮ್ಹಜಿ
ಸುಣ್ಯಾನ್ ಮಾತ್ರ್ ವೊಳಕ್ ಧರ್‍ಲಿ.
ಸಾಯ್ಬಾ, ಆತಾಂ ಕೊಣ್ಣಿ ಹಾತಾಕ್ ಮೆಳ್ನಾಂತ್
ತವಳ್ ಅರ್ಧಿ ಭಾಕ್ರಿ, ಘರ್‌ಭರ್ ಮಯ್ಪಾಸ್
ಆತಾಂ ಆಪಾಪ್ಲಿ ಚಾಕ್ರಿ, ಸೊಡ್‌ದೊಡಿಕ್ ಗಳ್ಪಾಸ್
ನಾಕಾ ಭೋಗ್ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಬಾಯ್ಲೆಚೆ ವೊಕ್ಕಾಣೆ,
ತುಂವೆಂ ಜೊಡಲ್ಲೆಂ ನ್ಹಯ್
ವೇದ್-ಶಾಸ್ತಿರ್ ಶಿಕಾರೆ ಪುತಾ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್
ಭುರ್‍ಗಿಂ ನಕ್ಲಾಂ ಕರಿ ತುಂವೆಂ ಶಿಕೊನ್ ಕೆಲ್ಲೆಂ ಕಿತೆಂ?
ತುಂಚ್ ಪಾವ್ ಮ್ಹಣ್ ದ್ವಾರಕಾಚೆಂ
ದಾರ್ ಥಾಪುಡ್ಲ್ಯಾರ್
ಅಗಾ ಸಾಯ್ಭಾ, ತುಂ ಅರ್ಜುನಾಚ್ಯಾ ಸಾರೊಟೆರ್
ಕಾಮಾಕ್ ಲಾಗ್ಲಾಯ್ ಖಂಯ್!
ತುಂ-ಗಾ ಭೋಗ್ ಸಾಂಡುನ್ ಕರ್ಮಾಕ್ ಲಾಗ್ಲಾಯ್
ಹಿಂಗಾ ಮ್ಹಾಕಾ ಭೋಗಾಪಾಸಾಂತ್ ಫಸಯ್ಲಾಂಯ್!
- ಜೊ. ಸಿ. ಸಿದ್ದಕಟ್ಟೆ, ಕಾರ್ಮೆಲಿತ್
*ಆದಾಮಾ - ಮಾತ್ಯೆಥಾವ್ನ್ ಜಾಲ್ಲೊ
संपादकीय:
काळजाच्या कंत्रेलांत सुशेगाद निदची कुचेलाची काणी
हो सुदामा याने कुचेला कृष्णदेवाचो भक्त, ताचो ईष्ट. कष्टांनी दोडला, चिकलांत बुडला. बायलेक भेश्टो घोव. ती गांव मिरोवंक गेल्या. हाका ह्या संसारांत वोळकुंचीं कोणंच ना जाल्यांत. सुणीं मात्र वोळकतात. मेळून आसल्ली अरधी भाकरीय आतां नपयींच जाल्या.
निमाणें आपल्या सोमियाच्या पांयां थळा तो पावला. पुण तो खंय आसा? ताचो सोमी अर्जुनाचो सारोट चलोवन आसा. हाका खंय मेळत तो?
शिंदून शिंदून कुडके कुडके जावन वेच्या कुचेलाची काणी हे कवितेंत आसा. सुंदर काणी, सोभित उतरांनी, अपरूप प्रतिमांनी विणल्या, देकून ही कविता तुज्या कानांच्या पाळवेलागीं निरंतरीं सादता आनी काळजाच्या कंत्रेलांत सुशेगाद निदता.
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
कुचेलाची पिंरगोण
अगा किसणा.....
तूं सोमी, हांव आदामा*
कित्या तरी द्वारकांत
रिगलीं म्हजीं कदमां,
हाय.
म्हजे बायलेक दिसलें
हांव भेश्टो घोव
उटाउटीं बांधून फोव
आयलोंगा तुज्या दारार
पाटीं म्हजे वाटेक लागतां
ना म्हजें म्हळ्ळें गांवांत
सगळ्यांनी तुजीच म्होर
सोन्या रावळेर
रावळेरा मुकार सारोट, ताका एक सारोटी
बायल भुरगीं सुंर्गारून
गांव भोंवोंक गेलीं
चिकलान बुडल्ल्या म्हजी
सुण्यान मात्र वोळक धरली.
सायबा, आतां कोण्णी हाताक मेळनांत
तवळ अरधी भाकरी, घरभर मयपास
आतां आपापली चाकरी, सोडदोडीक गळपास
नाका भोग म्हळ्यार बायलेचे वोक्काणे,
तुंवें जोडल्लें न्हय
वेद-शास्तीर शिकारे पुता म्हळ्यार
भुरगीं नकलां करी तुंवें शिकोन केल्लें कितें?
तूंच पाव म्हण द्वारकाचें
दार थापुडल्यार
अगा सायभा, तूं अर्जुनाच्या सारोटेर
कामाक लागलाय खंय
तूं-गा भोग सांडून कर्माक लागलाय
हिंगा म्हाका भोगापासांत फसयलांय
- जो. सी. सिद्दकट्टे, कार्मेलीत
*आदामा - मातयेथावन जाल्लो