ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ದೊಳ್ಯಾಂತೂನ್ ದೆಂವೊನ್ ವೆಚ್ಯಾ ದುಕಾಂಚೆಂ ಮೊಲ್
ಕೊಣಾ ಎಕ್ಲ್ಯಾಚೆಂ ಕಾಳೀಜ್ ಝೆಂಜರ್‍ಲಾಂ, ಮನ್ ಘಾಯೆಲಾಂ, ಜಿವಿತ್ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ತೆಂ ನಪ್ಪಟ್‍ನಾರ್ ಜಾವ್ನ್ ಆತ್ತಾಂ ಕೊಣ್ಣಾ ಸುಕೆ ಖೊಲಿಯೆಕ್ ಉಜೊ ಪೆಟ್ಚೆಬರಿ ಜಳೊನ್ ವೆಚ್ಯಾರ್ ಆಸಾ. ಹೆಂ ಪಳೆವ್ನ್ ಕವಿ ಕೊಸಾಳ್ಳಾ. ಮಾಗೀರ್ ತಾಚ್ಯಾಚ್ ಜಿವಿತಾಂತ್ ಅಶೆಂ ಕಾಂಯ್ ಘಡ್ಲಾಂ? ಕೊಣ್ ಜಾಣಾ!
ಕಾಳೀಜ್ ಶಿಂದ್ತಾನಾ ದುಕಾಂ ದೆಂವ್ತಾತ್. ಹ್ಯಾ ದುಕಾಂಚ್ಯಾ ಮೊಲಾವಿಶಿಂ, ತಾಂಚ್ಯಾ ಮಹತ್ವಾವಿಶಿಂ ಕವಿ ಉಲೊವ್ನ್ ಆಸಾ.
ಕವಿತಾ ಸುರು ಕರ್‍ತಾನಾ ಜೆರಾಲ್ ದುಕಾಂವಿಶಿಂ ಸಾಂಗೊಂಕ್ ವಚೊನ್, ನಿಮಾಣ್ಯಾ ಕಡ್ವ್ಯಾಕ್ ಪಾವ್ತಾನಾ, ಹ್ಯಾ ದುಕಾಚಿಂ ಕಾರಣಾಂ ತುಕಾ ಸಮ್ಜೊಂಕ್ ಲಾಗ್ತಾತ್. ನವ್ಯಾನ್ ಲಗಿನ್ ಜಾಲ್ಲೆ ಹೊಕ್ಲೆಚೊ ಪತಿ ಬೋವ್ಶಾ ಅಂತರ್‍ಲಾ. ತ್ಯಾ ಎಕೆ ದುಖಾಳ್ ಘಡಿಯೆ ವ್ಹಾಳ್ಚಿಂ ದುಖಾಂ ವ್ಹಾಳೊನ್ ವಚೊಂ ಮ್ಹಣೊನ್ ಕವಿ ಸಾಂಗ್ತಾನಾ, ಕೊಣಾಯ್ಚೆಂ ಕಾಳೀಜ್ ಕಸ್ಕಸ್ಯಾಂ ರಡನಾಸ್ತಾಂ ರಾಂವ್ಚೆಂನಾ.
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ದುಕಾಂ
ದುಕಾಂಕ್ ಮೊಲ್ ಬಾಂದ್ಚೆಂ ನಾಕಾ
ದುಕಾಂ ಫಕತ್ ವ್ಹಾಳೊನ್ ವಚೊಂ
ತಾಂಚೊ ಮಿಸ್ತೆರ್ ಫಡ್ಚೊ ನಾಕಾ
ಘುಟ್ ತಾಂಚೊ ತಾಂಕಾಂಚ್ ಆಸೊಂ
ಕಿಂಡೆಲ್ಲ್ಯಾ ಕಾಳ್ಜಾಕ್
ಘಾಯೆಲ್ಲೆ ಮತಿಕ್
ಕಿತ್ಯಾನ್ ತರೀ ಥಾಂಬವ್ಯೆತಾ?
ಕಷ್ಟಲ್ಲ್ಯಾ ಜಿವಾಕ್
ಸುಕ್ಲೆಲ್ಯಾ ಜಿವಿತಾಕ್
ಕೊಣೆ ತರೀ ಭುಜವ್ಯೆತಾ?
ದೆಕುನಚ್
ದುಕಾಂಕ್ ಮೊಲ್ ಬಾಂದ್ಚೆಂ ನಾಕಾ
ದುಕಾಂ ಫಕತ್ ವ್ಹಾಳೊನ್ ವಚೊಂ
ಪುಸುನ್ ತಾಂಕಾಂ ಸುಕಂವ್ಚೆಂ ನಾಕಾ
ಮತಿ ಖವಂಚ್ ಝಡುನ್ ವಚೊಂ
ಪುತಾಚೆ ಕುಡಿರ್ ರಡ್ಚೆ ಆವಯ್ಚಿಂ
ಬಾಪಾಯ್ಚ್ಯಾ ಹರ್ಧ್ಯಾರ್ ವೊಪ್ಶಿಲ್ಲೆ ಹೊಕ್ಲೆಚಿಂ
ವಜ್ರಾ ಮೊತಿಯಾಂ ಗಳೊನ್ ವಚೊಂ
ಆಂಜ್ ಭಡ್ವೆ ತಾಂಕಾಂ ವ್ಹಾವವ್ನ್
ಸರ್ಗಾರಾಜಾಕ್ ಉಬೊನ್ ವಚೊಂ
ಆನಿ ಕಷ್ಟೊಂಚ್ಯಾ ಆತ್ಮ್ಯಾಂಕ್
ತೆವಾಂ ತರೀ
ಸುಶೆಗ್ ಆಸೊಂ!
-ಜೆರಿ ರಾಸ್ಕಿಂಞ, ಆಂಜೆಲೊರ್.
संपादकीय:
दोळ्यांतून देंवोन वेच्या दुकांचें मोल
कोणा एकल्याचें काळीज झेंजरलां, मन घायेलां, जिवित म्हळ्ळें तें नप्पटनार जावन आत्तां कोण्णा सुके खोलियेक उजो पेटचेबरी जळोन वेच्यार आसा. हें पळेवन कवी कोसाळ्ळा. मागीर ताच्याच जिवितांत अशें कांय घडलां? कोण जाणा!
काळीज शिंदताना दुकां देंवतात. ह्या दुकांच्या मोलाविशीं, तांच्या महत्वाविशीं कवी उलोवन आसा.
कविता सुरू करताना जेराल दुकांविशीं सांगोंक वचोन, निमाण्या कडव्याक पावताना, ह्या दुकाचीं कारणां तुका समजोंक लागतात. नव्यान लगीन जाल्ले होकलेचो पती बोवशा अंतरला. त्या एके दुखाळ घडिये व्हाळचीं दुकां व्हाळोन वचों म्हणोन कवी सांगताना, कोणायचें काळीज कसकस्यां रडनासतां रांवचेंना.
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
दुकां
दुकांक मोल बांदचें नाका
दुकां फकत व्हाळोन वचों
तांचो मिस्तेर फडचो नाका
घुट तांचो तांकांच आसों
किंडेल्ल्या काळजाक
घायेल्ले मतीक
कित्यान तरी थांबव्येता?
कष्टल्ल्या जिवाक
सुकलेल्या जिविताक
कोणे तरी भुजव्येता?
देकुनच
दुकांक मोल बांदचें नाका
दुकां फकत व्हाळोन वचों
पुसून तांकां सुकंवचें नाका
मती खवंच झडून वचों
पुताचे कुडीर रडचे आवयचीं
बापायच्या हरध्यार वोपशिल्ले होकलेचीं
वज्रां मोतियां गळोन वचों
आंज भडवे तांकां व्हाववन
सर्गाराजाक उबोन वचों
आनी कष्टोंच्या आतम्यांक
तेवां तरी
सुशेग आसों!
-जेरी रास्कींञ, आंजेलोर.