ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಖುರಾವಯ್ಲ್ಯಾ ಬಾಣ್ಶಿರ್‍ಯಾಚೆ ಕಳ್ವಳೆ
ಚಿಕ್ಕ ಪಾಂಗ್ಳಾ ಪಯ್ಲೆ ಪಾವ್ಟಿಂ ಕವಿತಾ ಕುಳಾರಾಕ್ ಆಯ್ಲಾ. ಎಕಾ ಬಾಣ್ಶಿರ್‍ಯಾಕ್ ಮನ್ಶಾರೂಪ್ ದೀವ್ನ್, ತಾಚ್ಯಾ ಕಳ್ವಳ್ಯಾ ವೊಳ್ವಳ್ಯಾಂಕ್ ಉತ್ರಾಂಚೆಂ ರೂಪ್ ತಾಣೆಂ ದಿಲಾಂ. ತೊ ಯೆಜ್ಮಾನಿಚೆ ಹಾಂಡ್ಯೆರ್ ಧಲ್ಚ್ಯಾ ಧವ್ಯಾ ತುವಾಲ್ಯಾಲಾಗಿಂ ಉಲವ್ನ್ ಆಸಾ.
ಏಕ್ ಉತ್ತೀಮ್ ವಿಶಯ್. ಹ್ಯಾ ಆದಿಂ ಹ್ಯಾ ಸಂಪಾದಕಾನ್ ಬರಯಿಲ್ಲಿ 'ಬಾಣ್ಶಿರ್‍ಯಾಲಾಗಿಂ' ಕವಿತಾ ಸಬಾರಾಂನಿ ತುಮಿ ವಾಚ್ಲ್ಯಾ ಆಸ್ತಲಿ. ಥಂಯ್ಸರ್ ಘರ್‍ಚೆ ಯೆಜ್ಮಾನಿನ್ ಬಾಣ್ಸಿರ್‍ಯಾಲಾಗಿಂ ಕರ್‍ಚೆಂ ಸಂಭಾಷನ್ ಆಸಲ್ಲೆಂ. ಬದ್ಲಲ್ಲ್ಯಾ ಸಮಾಜಾಂತ್, ಬದ್ಲಲ್ಲೆಂ ಬಾಣ್ಶಿರೆಂ ತೆಂ. ಪುಣ್ ಹಾಂಗಾಸರ್ ಹೆಂ ಬಾಣ್ಶಿರೆಂ ಆಜೂನ್ ತೆಚ್ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಂತ್ ಆಸಾ. ತಾಚೆಂ ವರ್ಣನ್ ವೆಗ್ಳೆಂ.
ಚಿಕ್ಕ ಪಾಂಗ್ಳಾ ಹೆ ಕವಿತೆಂತ್ಲೆ ಠರಾವಣೆಕ್ ಲಾಗುನ್ ವೆಗ್ಳೊ ಝಳ್ಕತಾ. ಏಕ್ ವಿಶಯ್ ಉತ್ರಾಂನಿ ಸಾಂಗ್ಚಿ ಕಲಾ ತಾಣೆ ಆಜೂನಯ್ ಸ್ಪಷ್ಟ್ ರಿತಿನ್ ಆಪ್ಣಾಂವ್ಕ್ ನಾ ಜಾಲ್ಯಾರಿ, ಫುಡಾರಾಂತ್ ತೊ ತೆ ದಿಶೆನ್ ಚಡಿತ್ ಧ್ಯಾನ್ ದಿತಲೊ ಮ್ಹಣ್ಚ್ಯಾಂತ್ ಮ್ಹಾಕಾ ಕಸಲೋಚ್ ದುಬಾವ್ ನಾ.
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ಬಾಣ್ಶಿರೆ೦...!
ಯೆಜ್ಮಾನಿಚೆ ಹಾ೦ಡ್ಯೆರ್,
ಖಾಕ್ಯೆ೦ತ್ ಧಲ್ಚ್ಯಾ ತುವಾಲ್ಯಾ
ಕುಜ್ನಾಚ್ಯಾ ಕೊನ್ಶಾರ್ ಲೊಳ್ಚೆಂ
ಮ್ಹೆಳ್ಕಟ್ ಬಾಣ್ಶಿರೆಂ ಹಾಂವ್
ಎಕಾ ಮುಲ್ಯಾಂತ್ ಮ್ಹಜೊ ಗಾಂವ್
ತೊಂಡಾಕ್ ಕರಿ ಪುಸಲ್ಲೊ ಸಂಸಾರ್
ರಾಂದ್ಣಿ ಖುರಾರ್ ಪಾಲಂವ್
ಸದಾಂನಿತ್ ಜಳ್ತಾನಾ
ಲುಗ್ಟಾ ಸುತಾಂ ಜರ್‍ಲೆ
ರಾತ್-ಭರ್ ದೆಸ್ವಾಟ್ ಕರಿ
ಝರಿ ಉದ್ಕಾಂತ್ ನ್ಹಾವ್ನ್
ನಿತಳ್ ಜಾಂವ್ಚಿ ಆಶಾ ತರೀ
ಲಜೆರ್ ಘಾಲ್ತಾ ಧೊಂಪ್ಲೆ ಭರ್‍ಲಲಿ
ಮ್ಹೆಳಿ ಕೂಡ್ ಮ್ಹಜಿ
ಉಜ್ಯಾ ಆಗ್ಟ್ಯಾಂಚಿ ವೇಂಗ್
ಪರ್ಕಿ ಹಾತಾಂನಿ ಲುಟ್ಲಲೆಂ ಆಂಗ್
ಗೊಬ್ರಾ ರಾಶಿರ್ ದುಕಾಂಚೊ ಮುದೊ
ಖೊಟ್ಯಾ ನಶಿಬಾಕ್ ದುರ್‍ಸುನ್
ಕಿತೆಂ ತರ್ ಫಾಯ್ದೊ?
ಜನೆಲಾ ಭಾಯ್ಲೊ ಸಂಸಾರ್
ಭುಲಯ್ತಾನಾ
ಜಿಯೆಂವ್ಚಿ ಆಶಾ ಫುಲ್ತಾ ಕಾಳ್ಜಾಂತ್
ಕಾಳೆ ವಣ್ತಿಚಿ ಸಾವ್ಳಿ ಧೊಸ್ತಾನಾ
ಧುರ್‍ಯಾ ಪಾಸ್ಳೆಂತ್ ಅಧುರೆಂ ಸಪಣ್
ನೀಜ್ ಜಾಂವ್ಚೆಂ ಕಶೆಂ?
ಖತ್ ನಾತಲ್ಲ್ಯಾ ಧವ್ಯಾ ತುವಾಲ್ಯಾ
ಬಿರ್ಮತ್ ಮ್ಹಜಿ ಪಾವ್
ಹಾಂಡ್ಯೆರ್ ಥಾವುನ್ ಹಾತ್
ತುಜೊ ದೆಂವಯ್
ಅನಿಸ್ಕಳ್ ಸಾಂಕ್ಳಿ ತುಟವ್ನ್
ಖತ್ ರೆವ್ಡಾಯಿಲ್ಲ್ಯಾ ಕೊಂಡಾ ಥಾವ್ನ್ ಸುಟಯ್....
-ಚಿಕ್ಕ, ಪಾ೦ಗ್ಳಾ.
संपादकीय:
खुरावयल्या बाणशिऱ्याचे कळवळे
चिक्का पांगळा पयले फावटीं कविता कुळाराक आयला. एका बाणशिऱ्याक मनशारूप दीवन, ताच्या कळवळ्या वोळवळ्यांक उतरांचें रूप ताणें दिलां. तो येजमानिचे हांडयेर धलच्या धव्या तुवाल्यालागीं उलवन आसा.
एक उत्तीम विशय. ह्या आदीं ह्या संपादकान बरयिल्ली 'बाणशिऱ्यालागीं' कविता सबारांनी तुमी वाचल्या आसतली. थंयसर घरचे येजमानीन बाणसिर्यालागीं करचें संभाषण आसल्लें. बदलल्ल्या समाजांत, बदलल्लें बाणशिरें तें. पुण हांगासर हें बाणशिरें आजून तेच परिस्थितींत आसा. ताचें वर्णन वेगळें.
चिक्का पांगळा हे कवितेंतले ठरावणेक लागून वेगळो झळकता. एक विशय उतरांनी सांगची कला ताणे आजूनय स्पष्ट रितीन आपणावंक ना जाल्यारी, फुडारांत तो ते दिशेन चडीत ध्यान दितलो म्हणच्यांत म्हाका कसलोच दुबाव ना.
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
बाणशिरें
येजमानिचे हांडयेर,
खाकयेंत धलच्या तुवाल्या
कुजनाच्या कोनशार लोळचें
म्हेळकट बाणशिरें हांव
एका मुल्यांत म्हजो गांव
तोंडाक करी पुसल्लो संसार
रांदणी खुरार पालंव
सदांनीत जळताना
लुगटा सुतां जरले
रात-भर देस्वाट करी
झरी उदकांत न्हावन
नितळ जांवची आशा तरी
लजेर घालता धोंपले भरलली
म्हेळी कूड म्हजी
उज्या आगट्यांची वेंग
परकी हातांनी लुटललें आंग
गोबरा राशीर दुकांचो मुदो
खोट्या नशिबाक दुरसून
कितें तर फायदो?
जनेला भायलो संसार
भुलयताना
जियेंवची आशा फुलता काळजांत
काळे वणतिची सावळी धोसताना
धुर्या पासळेंत अधुरें सपण
नीज जांवचें कशें?
खत नातल्ल्या धव्या तुवाल्या
बिर्मत म्हजी पाव
हांडयेर थावून हात
तुजो देंवय
अनिसकळ सांकळी तुटवन
खत रेवडायिल्ल्या कोंडा थावन सुटय....
-चिक्का पांगळा