ಸಂಪಾದಕೀಯ್:

ಮನ್ಶಾಚೆಂ ಮೊನ್ಜಾತ್‌ಪಣ್ ಉಗ್ಡಾಪೆಂ ಕರ‍್ಚಿ ಕವಿತಾ

ಗೊಂಯ್ಚ್ಯಾ ಫೊಣ್ಯಾಂತ್ಲೊ ಮನೋಜ್ ನರೇಂದ್ರ ಕಾಮತ್ ವ್ಯವಸಾಯೆಂತ್ ಶಿಕ್ಷಕ್. ತಾಚೆ ದೋನ್ ಕವಿತಾ ಸಂಗ್ರಹ್ ಪರ್ಗಟ್ ಜಾಲ್ಯಾತ್. 2003 ವರ‍್ಸಾ ’ತಾಂಬ್ಶಿ’ ಕವಿತಾ ಸಂಗ್ರಹಾ ಉಪ್ರಾಂತ್ 2019 ವರ‍್ಸಾ ಆತ್ಮ-ಬ್ರಹ್ಮ ಕವಿತಾ ಸಂಗ್ರಹ್ ಪರ್ಗಟ್ ಜಾಲಾ.
ಹ್ಯಾ ಪುಸ್ತಕಾಂತ್ಲಿ ಹಿ ಕವಿತಾ ಹಾಂಗಾಸರ್ ಆಮಿ ಪರ್ಗಟ್ ಕರ‍್ತಾಂವ್.

ಮನ್ಶಾಭಿತರ್ ಮೊನ್ಜಾತಿಪಣ್ ಆಸಾಚ್. ಪುಣ್ ತ್ಯಾ ಮೊನ್ಜಾತಿಪಣಾಚೆರ್ ಕಂಟ್ರೋಲ್ ಆಸಲ್ಲ್ಯಾನಚ್ ಆಮ್ಕಾಂ ಮನೀಸ್ ಮ್ಹಣುನ್ ವೊಳ್ಕತಾತ್. ಪುಣ್ ಆಜ್‍ಕಾಲ್ ಜಾಯ್ತೆ ಪಾವ್ಟಿಂ ಮನೀಸ್ ಆಪ್ಲೆಂ ಮನ್ಶಾಪಣ್ ಫಾಪ್ಡುನ್ ಮೊನ್ಜಾತಿಪಣಾಕ್ ಚಡಾನ್‌ಚಡ್ ವೆಂಗುನ್ ರಾವಲ್ಲೊ ದಿಸ್ತಾ. ಹಾಚೆರ್ ಹಿ ಕವಿತಾ ಭಾಶ್ಯ್ ಕರ‍್ತಾ. ಹಿ ಕವಿತಾ ವಾಚ್ತಾನಾ ಮ್ಹಾಕಾ ಗೌರೀಶ್ ಕಾಯ್ಕಿಣಿಚಿ ಕವಿತಾ ಉಡಾಸಾಂತ್ ಯೆತಾ. ತಾಚಿ ಕವಿತಾ ಮನ್ಶಾನ್ ಆಪ್ಣಾಭಿತರ್ ವಾಗೊವ್ನ್ ಆಯಿಲ್ಲ್ಯಾ ’ಜೂ’ಚಿ ವೊಳಕ್ ಕರುನ್ ದಿತಾ.

ಮನೋಜ್ ಪಯ್ಲೆಚ್ ಪಾವ್ಟಿಂ ಕವಿತಾಕುಳಾರಾಕ್ ಆಯ್ಲಾ. ತಾಕಾ ಆಮಿ ಯೆವ್ಕಾರ್ ದಿತಾಂವ್.

-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್

ಕವಿತಾ:

ಜನಾವರ್ ಮನ್ಶಾಂತ್ಲೆಂ

ರಾನ್ವಟಿ ಮನೀಸ್
ಮನ್ಶಾಂತ್ ಆಯ್ಲೊ
ಶಿಕ್ಲೊ
ತಾಣೆಂ ಸಂಸ್ಕೃತಾಯ್ ಘಡಯ್ಲಿ

ಪಯ್ಲಿಂ
ತೊ ಜನಾವರಾಂ ಮಾರ‍್ತಾಲೊ
ಪೊಟಾ ಭುಕೆಕ್
ಆಯ್ಜ್ ತಾಚಿಂ ಚಾಮ್ಡಿಂ, ದಾಂತ್, ಶಿಂಗಾಂ, ಹಾಡಾಂ
ತಾಕಾ ಜಾಯ್ ಜಾಲಿಂ
ವಿಕ್ಪಾಕ್ ಬಾಜಾರಾಂತ್
ತಾಣೆಂ ಆಪ್ಲಿಂ ತತ್ವಾಂ ಘಾಣ್ ದವರ‍್ಲಿಂ

ಸೊರ್ಪಾಚೆಂ ವೀಶ್ ತಾಚ್ಯಾ ರಗ್ತಾಂತ್ ಭಿನ್ಲೆಂ
ವಾಗ್, ಶಿಂವಾಚಿ ಕ್ರೂರತಾ
ತಾಚ್ಯಾ ವಿಚಾರಾಂತ್ ದೆಂವ್ಲಿ
ತೊ ಅಮಾನುಶ್ ಜಾಲೊ

ಸಮಾಜ್ ಆನಿ ಸಮಾಜ್‌ಕಾರಣ್ ಘಡೊವ್ಪಿ ತೊ
ವಿಕೃತ್, ಭೋಗಿ ಆನಿ ಬಲಾತ್ಕಾರಿ ಜಾಲೊ
ಆಪ್ಣೆಂಚ್ ಘಡಯಲ್ಲೆ ಕಾಯ್ದೆ ತಾಣೆಂ ಮೊಡ್ಲೆ
ಬದಲ್ಲೆ ಗರ್ಜೆ ಪ್ರಮಾಣ್

ಮೊನ್ಜಾತಿಚಿ ವಿಚಾರೀಕ್ ಉದರ್ಗತ್ ಜಾಲಿನಾ
ಮೆಂದು ವಾಡ್ಲೊನಾ
ಪುಣ್ ಆಯ್ಜ್ ಲೆಗೀತ್
ಮೂಯ್ ವೋಳ್ ಮೊಡಿನಾ ಚಲ್ತನಾ
ಬಕಿಂ ವಾಂಗ್ಡಾ ಉಡ್ಪಾಚಿಂ ರಾವನಾಂತ್
ಹತಿ ಆಪ್ಲೊ ಕಳಪ್ ತೊಡಿನಾಂತ್
ಕಾವ್ಳೆ ಮರ್ಣಾಕ್ ಎಕೊಡೆ ರಡನಾಂತ್
ಮಾಕ್ಡಾಚೆ ದೊಳೆ ಆನಿ ಹರ್ಣಾಚೆ ಕಾನ್
ಇಶ್ಟಾಗತ್ ಸೊಡಿನಾಂತ್

ಮನ್ಶಾಚೆಂ ಸ್ವಾರ್ಥಿಪಣೂಚ್
ತಾಚ್ಯಾ ಸರ್ವನಾಶಾಚೆಂ ಕಾರಣ್ ಥಾರ‍್ಲಾಂ
ತೊ ಶಿಕುನ್ ಲೆಗಿತ್ ತಾಚೆಂ ಭಿತರ‍್ಲೆಂ ಜನಾವರ್
ಮಾಣ್ಸಾಳೂಂಕ್ ನಾ.

-ಮನೋಜ್ ನರೇಂದ್ರ ಕಾಮತ್

संपादकीय:

मनशाचें मोनजातपण उगडापें करची कविता

गोंयच्या फोण्यांतलो मनोज नरेंद्र कामत व्यवसायेंत शिक्षक. ताचे दोन कविता संग्रह पर्गट जाल्यात. २००३ वरसा ’तांबशी’ कविता संग्रहा उपरांत २०१९ वरसा ’आत्म-ब्रह्म’ कविता संग्रह पर्गट जाला. ह्या पुस्तकांतली ही कविता हांगासर आमी पर्गट करतांव.

मनशाभितर मोनजातीपण आसाच. पूण त्या मोनजातीपणाचेर कंट्रोल आसल्ल्यानच आमकां मनीस म्हणून वोळकतात. पूण आज‍काल जायते फावटीं मनीस आपलें मनशापण फापडून मोनजातीपणाक चडान‌चड वेंगून रावल्लो दिसता. हाचेर ही कविता भाश्य करता. ही कविता वाचताना म्हाका गौरीश कायकिणिची कविता उडासांत येता. ताची कविता मनशान आपणाभितर वागोवन आयिल्ल्या ’जू’ची वोळक करून दिता.

मनोज पयलेच फावटीं कविताकुळाराक आयला. ताका आमी येवकार दितांव.

-मेल्विन रोड्रीगस

कविता:

जनावर मनशांतलें

रानवटी मनीस
मनशांत आयलो
शिकलो
ताणें संस्कृताय घडयली

पयलीं
तो जनावरां मारतालो
पोटा भुकेक
आयज ताचीं चामडीं, दांत, शिंगां, हाडां
ताका जाय जालीं
विकपाक बाजारांत
ताणें आपलीं तत्वां घाण दवरलीं

सोरपाचें वीश ताच्या रगतांत भिनलें
वाग, शिंवाची क्रूरता
ताच्या विचारांत देंवली
तो अमानूश जालो

समाज आनी समाज‌कारण घडोवपी तो
विकृत, भोगी आनी बलात्कारी जालो
आपणेंच घडयल्ले कायदे ताणें मोडले
बदल्ले गरजे प्रमाण

मोनजातीची विचारीक उदरगत जालीना
मेंदू वाडलोना
पूण आयज लेगीत
मूय वोळ मोडीना चलतना
बकीं वांगडा उडपाचीं रावनांत
हती आपलो कळप तोडीनांत
कावळे मरणाक एकोडे रडनांत
माकडाचे दोळे आनी हरणाचे कान
इश्टागत सोडीनांत

मनशाचें स्वार्थीपणूच
ताच्या सर्वनाशाचें कारण थारलां
तो शिकून लेगीत ताचें भितर‍लें जनावर
माणसाळूंक ना.

-मनोज नरेंद्र कामत