ಕಾವ್ಯೆಂ ನಾ ಮ್ಹಣ್ಚ್ಯಾಕಯ್, ತೆಂ ಸೊಧ್ಚೆಂ ಕಾಮ್ ಎಕೆ ರಿತಿನ್ ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ್: ಮೈತ್ರೇಯಿ

ಕಾವ್ಯೆಂ ನಾ ಮ್ಹಣ್ಚ್ಯಾಕಯ್, ತೆಂ ಸೊಧ್ಚೆಂ ಕಾಮ್ ಎಕೆ ರಿತಿನ್ ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ್: ಮೈತ್ರೇಯಿ

ಮ್ಹಜೆಂ ಕಾವ್ಯೆಂ ಕೊಣೇಂಯ್ ತಾಂಚೆ ಗರ್ಜೆಕ್ ವಾಪರುಂಕ್ ನಜೊ ಮ್ಹಣೊನ್ ಎಕ್ಲ್ಯಾನ್ ತಾಕೀದ್ ದಿಲಿ. ತೊ, ನಂಯಾಂವಿಶಿಂ, ಫುಲಾಂವಿಶಿಂ, ಕರ‍್ಯಾವಿಶಿಂ, (ಬರ್ಫಾವಿಶಿಂ), ದೊಂಗ್ರಾಂವಿಶಿಂ ಕಾವ್ಯೆಂ ಬರಯ್ತಾಲೊ. ತಾಣೆಂ ‘ಮ್ಹಜೆಂ ಕಾವ್ಯೆಂ’ ಮ್ಹಣೊಂಕ್ ಸುರು ಕೆಲ್ಲೆಂಚ್ ನಂಯ್ ಮ್ಹಣಾಲಿ, "ತುಂವೆಂ ಮ್ಹಾಕಾ ವಾಪರ್ನ್ ಕಾವ್ಯೆಂ ಬರಯ್ಲಾಂಯ್... ತಶೆಂ ಜಾಲ್ಲ್ಯಾನ್, ಕಾವ್ಯೆಂ ತುಜೆಂ ಮ್ಹಣೊಂಕ್ ತುಕಾ ಅಧಿಕಾರ್ ನಾ". ತಿತ್ಲ್ಯಾರ್ ಫುಲಾನ್, ಕರ‍್ಯಾನ್, ದೊಂಗ್ರಾನ್ ಅಶೆಂಚ್ ಮ್ಹಳೆಂ. ಬರಯಿಲ್ಲೆಂ ಆಪ್ಣೆಂ ಜಾಲ್ಯಾರಿ, ಬರಯಿಲ್ಲೆಂ ಕಾವ್ಯೆಂ ಆಪ್ಣಾ ಎಕ್ಲ್ಯಾಚೆಂ ಮಾತ್ರ್ ನ್ಹಯ್ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ಕವಿಕ್ ಸಮ್ಜಲೆಂ.

ಆನ್ಯೇಕ್ಲೊ ಕವಿ ನಂಯ್ಚೆ ತಡಿರ್ ಜಲ್ಮಲ್ಲೊ. ನಂಯ್ಚೆ ವೆಳೆರ್ ಬಸೊನ್ ತೊ ಬರಯ್ತಾಲೊ. ತಾಚೆ ಪ್ರಕಾರ್, ತ್ಯಾ ಪ್ರದೇಶಾಂತ್ ಎಕ್ಲೊ ಮ್ಹಾನ್ ಕವಿ ಜಾವ್ನ್ ಗೆಲ್ಲೊ. ಏಕ್ ಪಾವ್ಟಿಂ ಹ್ಯಾ ಕವಿನ್ ಗರ್ವಾನ್ ಮ್ಹಳೆಂ, "ಹೆ ನಂಯ್ ತಡಿರ್ ದೋಗ್ ಕವಿ ಜಲ್ಮಲ್ಯಾತ್. ತ್ಯಾ ಪಯ್ಕಿ ಆಪುಣಯ್ ಎಕ್ಲೊ ಮ್ಹಣೊನ್ ಸಾಂಗ್ತಾನಾ ಬೋವ್ ಸಂತೊಸ್ ಜಾತಾ!".

ತವಳ್ ಥಂಯಿಂಚ್ ಆಸಲ್ಲ್ಯಾ ಝಾಡಾರ್ ಆಸಲ್ಲೆಂ ಫುಲ್ ಮ್ಹಣಾಲೆಂ, "ತುಮಿ ದೊಗಚ್ ಕಿತ್ಯಾಕ್? ಹಾಂವಯ್ ಕವಿಚ್. ಪುಣ್, ಮ್ಹಜೆಂ ಗಾಯಾನ್ ಆಯ್ಕೊಂಚಿ ಸೊಸ್ಣಿಕಾಯ್ ತುಮ್ಕಾಂ ನಾ." ಫುಲಾ ಸಾಂಗಾತಾ ಥಂಯ್ ಆಸಲ್ಲ್ಯಾ ಫಾತ್ರಾನ್, ಕೊಂಗ್ಯಾ-ಕರ್ಲಾನ್, ರುಕಾನ್, ಸುಕ್ಣ್ಯಾನ್ ತಾಳೊ ಮೆಳಯ್ಲೊ.

ಆಜ್ ಚಡಾನ್‌ಚಡ್ ಪ್ರಸ್ತುತ್ ಜಾಯ್ಜಾಯ್ ಜಾಲ್ಲ್ಯೊ ಕಾಣಿಯೊಂ ಹ್ಯೊ. ಬರಯಿಲ್ಲೆಂ ಮಾತ್ರ್ ಕಾವ್ಯೆಂ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ಚಿಂತಪ್ ಉತ್ರೊನ್ ಜಿಯೆಂವ್ಚೇಂಯ್ ಏಕ್ ಕಾವ್ಯೆಂ ಮ್ಹಳ್ಳ್ಯಾ ಧೋರಣಾಂತ್ ಆಯ್ಚೆ ಕವಿತೆಚೊ ಸಂದರ್ಭ್ ಆಸಾ. ಸುಕ್ಷೀಮ್ ರಿತಿನ್ ಪಳೆಯ್ಲ್ಯಾರ್ ಆಯ್ಚ್ಯಾ ಕಾವ್ಯಾಚ್ಯೊ ಗಡಿ-ತಡಿ-ವೊಂಯೊಂ ಮಸ್ಕ್ ದಿಸ್ತಾತ್. ಜಾಗತೀಕರಣಾಚ್ಯಾ ಹ್ಯಾ ದಿಸಾಂನಿ ಆರ್ಥಿಕ್ ವೆವ್ಹಾರ್ ಮಾತ್ರ್ ನ್ಹಯ್, ಸಂಸ್ಕೃತಿಚ್ಯೊ ಗಡಿ-ತಡಿ ಸೈತ್ ವಿಸ್ತಾರ್ ಜಾಯೀತ್ ಆಸಾತ್. ನವ್ಯೋತ್ತರ್, ಆಧುನೀಕೋತ್ತರ್ ಕಾಳಾಪಾಂವ್ಡೆ ಉತ್ರೊನ್ ಸರಾಯೆನ್ ಆಮಿ ಚಮ್ಕೊನ್ ಆಸಾಂವ್. ಕಾವ್ಯೆಂ ಸೈತ್ ವಿಶೇಸ್ ಬದ್ಲಾಪಾಚೆ ಕುಶೀನ್ ಆಸ್ಚೆಬರಿ ದಿಸ್ತಾ. ಪತ್ರಾಂಚ್ಯಾ ಸಂಪಾದಕಾಂ ಥಂಯ್, ಪುಸ್ತಕ್ ಪ್ರಕಾಶಕಾಂ ಥಂಯ್ ವಿಚಾರ‍್ಲ್ಯಾರ್, ಕಾವ್ಯೆಂ ವಾಚ್ಚೊ ಲೋಕ್ ಉಣೊ ಮ್ಹಳ್ಳಿ ಜಾಪ್ ಮೆಳ್ತಾ. ಸಮ್ಮೇಳನಾಂನಿ, ತೇಂಯ್ ಆಸೊಂ ಮ್ಹಳ್ಳ್ಯಾ ಚಿಂತ್ಪಾನ್ ಕವಿಗೋಷ್ಟಿಂಚೊ ಆಸ್ಪಾವ್ ಜಾತಾ. ಪುಣ್, ಜಾಗತಿಕ್ ಸಂದರ್ಭಾಂತ್ ಸಮಕಾಳೀನ್ ಕಾವ್ಯೆಂ ನವೆ ಆಯಾಮ್ ಜೊಡುನ್ ಆಸಾ. ಕವಿತಾ ಫೆಸ್ತಾಂನಿ ಲೋಕ್ ಬಸೊನ್ ದೇಶಾಚೆ ಪಲ್ತಡ್ಚ್ಯಾ ಕವಿಂಚ್ಯಾ ವೊಳಿಂತ್ಲೊ ಪರ್ಜಳ್ ಭೊಗುನ್ ಆಸಾ.

ಕಾವ್ಯಾಚಿ ಹಿ ಸಗ್ಳಿ ಉತ್ರೊಣಿ, ಬೋವ್ ಸುಕ್ಷೀಮಾಯೆನ್ ಪಳೆಲ್ಯಾರ್ ಆನ್ಯೇಕ್ ಪಿಂತುರ್ ಝಳ್ಕತಾ. ತಶೆಂ ಪಳೆಲ್ಯಾರ್, ಪದಾ ಥಾವ್ನ್ ಗದ್ಯಾಪರ‍್ಯಾಂತ್ಲ್ಯಾ ಸಾಹಿತ್ಯಾಚಿ ಚಾಲ್-ಚಮ್ಕಣ್ ಘಡಲ್ಲಿಚ್ ಆಧುನಿಕತೆಚ್ಯಾ ಪ್ರವೇಶಾನ್. ಮ್ಹಾಕಾವ್ಯಾಂ ಗಿನ್ಯಾನಾಂತ್ ದವರ‍್ಚೆ ಪರಂಪರೆ ಥಾವ್ನ್ ಕಾಣಿಯೊಂ ಆಯ್ಕೊಂಚ್ಯಾ ಥಳಾಕ್ ಪಾವಲ್ಲೆಂ ಕಶೆಂ ಅರ್ಥ್ ಕರ್ನ್ ಘೆಂವ್ಚೆಂ? ಮ್ಹಾಕಾವ್ಯೆಂ ಗಿನ್ಯಾನಾಂತ್ ದವರ‍್ಚೆಂ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಎಕ್ಲೊ ವಾಚ್ಪಿ ಸಮ್ಜಣೆಚೊ; ತೆಂ ತಾಣೆಂ ಆಯ್ಕೊವ್ಪ್ಯಾಂಕ್ ಸೊಡವ್ನ್, ವಿವರುನ್ ಸಾಂಗೊನ್ ವೆಚೆಂ ವಿಧಾನ್ ಮ್ಹಳ್ಳೊ ಏಕ್ ಕಾಳ್ ಆಸಲ್ಲೊ. ಹೆ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಂತ್ ತೊಂಡ್‌ಪಾಠ್ ಕರ‍್ಚೊ ಮನೀಸ್ ಎಕ್ಲೊ ಗಿನ್ಯಾನಿ ಆನಿ ಆಯ್ಕೊವ್ಪಿ ಫಕತ್ ಸಮ್ಜೊಂಕ್ ಆಯಿಲ್ಲೆ. ಹಾಂಗಾ ಆಸ್ಚಿ ಏಕಚ್ ಸಾಧ್ಯತಾ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್, ಹ್ಯಾ ಅಯ್ಕೊವ್ಪ್ಯಾಂ ಮಧ್ಲೊ ಕೊಣಯ್ ಎಕ್ಲೊ ಫುಡಾರಾಂತ್ ಎಕಾ ದಿಸಾ ಕಾವ್ಯೆಂ ವಿವರಾವ್ನ್ ಸಾಂಗೊಂಕ್ ಸಕ್ಚಿ ಸಾಧ್ಯತಾ ಆಸ್ಚೊ. ಹೆ ಸಗ್ಳೆ ವೆವಸ್ಥೆಂತ್ ಭಾಯ್ಲೊ ಲೊಕಾಸಮುದಾಯ್ ಆಪ್ಲ್ಯಾಚ್ ಸಂಗೀತ್ ಫೆಸ್ತಾಂನಿ ಬುಡಲ್ಲೊ. ಪುಣ್, ಪದಾ ಥಾವ್ನ್ ಗದ್ಯಾ ಪರ‍್ಯಾಂತ್ಲ್ಯಾ ಚಾಲ್-ಚಮ್ಕಣೆಂತ್ ಕಾವ್ಯೆಂ ನಪಯಿಂಚ್ ಜಾಲೆಂ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ಏಕ್ ಚಿಂತಪ್ ಜಾಲ್ಯಾರ್, ಥಂಯ್ಸರ್ ನವ್ಯಾ ಕಾಳಾಚೆಂ, ನವೆ ರಿತಿಚೆಂ ಕಾವ್ಯೆಂ ಜಲ್ಮಾಕ್ ಆಯ್ಲೆಂ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ಆನ್ಯೇಕ್ ಚಿಂತಪ್. ಕುವೆಂಪುನ್ ರಚಲ್ಲ್ಯೊ ದೋನ್ ಮ್ಹಾಕಾದಂಬರಿ ತಾಣೆಂಚ್ ರಚಲ್ಲ್ಯಾ ಮ್ಹಾಕಾವ್ಯಾಂಕ್ ಸರಿಸಮಾನ್ ಜಾವ್ನ್ ರಾವನಾಂತ್? ಟೊಲ್‌ಸ್ಟೊಯ್ಚ್ಯೊ ಮ್ಹಾಕಾದಂಬರಿ ಯೆರೊಪಾಂತ್ಲ್ಯಾ ಖಂಯ್ಚ್ಯಾ ಮ್ಹಾಕಾವ್ಯಾವರ್ನಿಂ ಪಾಟಿಂ ಆಸಾತ್? ಮ್ಹಾಕಾವ್ಯಾಚೊ ವಿಶಯ್ ಬಗ್ಲೆಕ್ ದವರ್ನ್, ಸಾಮಾನ್ಯ್ ಪದಾಂಚ್ಯಾ ಸೊಭಾಯೆಸಾಂಗಾತಾ ಸರ್ ಕರುಂಕ್ ವೆತಾನಾಂಯ್, ಹೆಮಿಂಗ್ವೇಚ್ಯಾ ಕಾಣಿಯಾಂ ಥಾವ್ನ್ ಸುರು ಕರುನ್, ಓರ್‌ಹಾನ್ ಪಾಮುಕ್ ಪರ‍್ಯಾಂತ್ಲಿ ಪರಂಪರಾ ಪಳೆಲಿ ಜಾಲ್ಯಾರ್ ಹಾಂಗಾಸರ್, ಗದ್ಯ್ - ಕಾವ್ಯಾಂತ್ಲೆಂ ಹರ‍್ಯೆಕಯ್ ಕರೀತ್ ಆಸಾ ನ್ಹಯ್? ತಿತ್ಲೆಂಚ್ ಕಿತ್ಯಾಕ್, ಆಮ್ಚ್ಯಾ ದೇವನೂರ ಮಹಾದೇವಾಚ್ಯೊ ‘ಅಮಾಸ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಅಮಾಸಾಚೆಂ ನಾಂವ್’ ಮ್ಹಳ್ಳ್ಯೊ ವೊಳಿ, ಕವಿತೆಂತ್ಲಿ ವೋಳ್ ಮ್ಹಣ್ಚೆಂ ಯಾ ಗದ್ಯಾಂತ್ಲೆಂ ವಾಕ್ಯೆಂ ಮ್ಹಣ್ಚೆಂ?

ಫೌಂಟನ್ ಪೆನ್ನ್ ಆಯ್ಲ್ಯಾ ಉಪ್ರಾಂತ್, ಆತಾಂ ಕೀಬೋರ್ಡಾ ಮುಕಾರ್ ಹಾತ್ ಬೊಟಾಂ ಕಾವ್ಯೆಂ ಫುಲೊವ್ನ್ ಆಸಾತ್. ಉಪಕರಣ್ ಮಾತ್ರ್ ಬದಲ್ಲಾಂ ಮ್ಹಣ್ ಸಾಂಗ್ಲೆಂ ತರ್ ಚೂಕ್ ಜಾಯ್ತ್; ಹಾತ್ ಬೊಟಾಂ ಚಲ್ಚೆಬರಿ ಕರ‍್ಚೆಂ ಮನ್ ಸೈತ್ ಬದಲ್ಲಾಂ. ಆಯ್ಚೆಂ ಕಾವ್ಯೆಂ ಶಹರಾಚ್ಯಾ ಲೊಕಾಖೆಟಿ ಮಧೆಂ ಅನಾಥ್ ಧಾತಿಂತ್, ಟ್ರಾಫಿಕ್ ಸಿಗ್ನಲಾಚ್ಯಾ ಮಧ್ಲ್ಯಾ ಮೊನೆಪಣಾಂತ್, ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಮುಕ್ಲ್ಯಾ ವೊಕ್ಲಾಚ್ಯಾ ತಪಸ್ಸಾಂತ್ ಶಿಂಪ್ಡೊನ್ ಗೆಲಾಂ. ಕಾವ್ಯೆಂ ನಾ ಮ್ಹಣ್ಚ್ಯಾಕಯ್ ತೆಂ ಸೊಧ್ಚೆಂ ಕಾಮ್ ಆನ್ಯೇಕೆ ರಿತಿನ್ ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕಚ್ ಜಾವ್ನಾಸ್ತಾ. ಲ್ಹಾನ್ ಸಾನ್ ಕಾವ್ಯಾಸಾವ್ಳ್ಯೊ ಜೊಡ್ಚೆಂ ಕಾಮ್ ಆಜ್ ಜಾಯ್ಜಾಯ್ ಜಾಲಾಂ.

-ಮೈತ್ರೇಯಿ

(ಜೂನ್ 23, 2013 ಉದಯವಾಣಿ ದಿಸಾಳ್ಯಾರ್ ಪರ್ಗಟ್ ಜಾಲ್ಲೆಂ ಕನ್ನಡ ಬರಪ್, ಕೊಂಕಣಿಂತ್ ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸಾನ್ ಅನುವಾದ್ ಕೆಲಾಂ).

काव्यें ना म्हणच्याकय, तें सोधचें काम एके रितीन काव्यात्मक: मैत्रेयी

म्हजें काव्यें कोणेंय तांचे गर्जेक वापरुंक नजो म्हणोन एकल्यान ताकीद दिली. तो, नंयांविशीं, फुलांविशीं, कर‍्याविशीं, (बर्फाविशीं), दोंग्रांविशीं काव्यें बरयतालो. ताणें ‘म्हजें काव्यें’ म्हणोंक सुरू केल्लेंच नंय म्हणाली, "तुंवें म्हाका वापर्न काव्यें बरयलांय... तशें जाल्ल्यान, काव्यें तुजें म्हणोंक तुका अधिकार ना". तितल्यार फुलान, कर‍्यान, दोंग्रान अशेंच म्हळें. बरयिल्लें आपणें जाल्यारी, बरयिल्लें काव्यें आपणा एकल्याचें मात्र न्हय म्हळ्ळें कवीक समजलें.

आन्येकलो कवी नंयचे तडीर जल्मल्लो. नंयचे वेळेर बसोन तो बरयतालो. ताचे प्रकार, त्या प्रदेशांत एकलो म्हान कवी जावन गेल्लो. एक पावटीं ह्या कवीन गर्वान म्हळें, "हे नंय तडीर दोग कवी जल्मल्यात. त्या पयकी आपुणय एकलो म्हणोन सांगताना बोव संतोस जाता!".

तवळ थंयिंच आसल्ल्या झाडार आसल्लें फूल म्हणालें, "तुमी दोगच कित्याक? हांवय कवीच. पूण, म्हजें गायान आयकोंची सोसणिकाय तुमकां ना." फुला सांगाता थंय आसल्ल्या फात्रान, कोंग्या-करलान, रुकान, सुकण्यान ताळो मेळयलो.

आज चडान‌चड प्रस्तूत जायजाय जाल्ल्यो काणियों ह्यो. बरयिल्लें मात्र काव्यें म्हळ्ळें चिंतप उत्रोन जियेंवचेंय एक काव्यें म्हळ्ळ्या धोरणांत आयचे कवितेचो संदर्भ आसा. सुक्षीम रितीन पळेयल्यार आयच्या काव्याच्यो गडी-तडी-वोंयों मस्क दिसतात. जागतीकरणाच्या ह्या दिसांनी आर्थीक वेव्हार मात्र न्हय, संसकृतिच्यो गडी-तडी सैत विसतार जायीत आसात.  नव्योत्तर, आधुनीकोत्तर काळापांवडे उत्रोन सरायेन आमी चमकोन आसांव. काव्यें सैत विशेस बदलापाचे कुशीन आसचेबरी दिसता. पत्रांच्या संपादकां थंय, पुस्तक प्रकाशकां थंय विचारल्यार, काव्यें वाच्चो लोक उणो म्हळ्ळी जाप मेळता. सम्मेळनांनी, तेंय आसों म्हळ्ळ्या चिंतपान कविगोषटिंचो आस्पाव जाता. पूण, जागतीक संदर्भांत समकाळीन काव्यें नवे आयाम जोडून आसा. कविता फेस्तांनी लोक बसोन देशाचे पल्तडच्या कविंच्या वोळिंतलो पर्जळ भोगून आसा.

काव्याची ही सगळी उत्रोणी, बोव सुक्षीमायेन पळेल्यार आन्येक पिंतूर झळकता. तशें पळेल्यार, पदा थावन गद्यापर‍्यांतल्या साहित्याची चाल-चमकण घडल्लीच  आधुनिकतेच्या प्रवेशान. म्हाकाव्यां गिन्यानांत दवर‍्चे परंपरे थावन काणियों आयकोंच्या थळाक पावल्लें कशें अर्थ कर्न घेंवचें? म्हाकाव्यें गिन्यानांत दवर‍्चें म्हळ्यार एकलो वाचपी समजणेचो; तें ताणें आयकोवप्यांक सोडवन, विवरून सांगोन वेचें विधान म्हळ्ळो एक काळ आसल्लो. हे प्रक्रियेंत तोंड‌पाठ कर‍्चो मनीस एकलो गिन्यानी आनी आयकोवपी फकत समजोंक आयिल्ले. हांगा आसची एकच साध्यता म्हळ्यार, ह्या अयकोवप्यां मधलो कोणय एकलो फुडारांत एका दिसा काव्यें विवरावन सांगोंक सकची साध्यता आसचो. हे सगळे वेवस्थेंत भायलो लोकासमुदाय आपल्याच संगीत फेसतांनी बुडल्लो. पूण, पदा थावन गद्या पर‍्यांतल्या चाल-चमकणेंत काव्यें नपयिंच जालें म्हळ्ळें एक चिंतप जाल्यार, थंयसर नव्या काळाचें, नवे रितिचें काव्यें जल्माक आयलें म्हळ्ळें आन्येक चिंतप. कुवेंपून रचल्ल्यो दोन म्हाकादंबरी ताणेंच रचल्ल्या म्हाकाव्यांक सरिसमान जावन रावनांत? टोल‌स्टोयच्यो म्हाकादंबरी येरोपांतल्या खंयच्या म्हाकाव्यावर्नीं पाटीं आसात?  म्हाकाव्याचो विशय बगलेक दवर्न, सामान्य पदांच्या सोभायेसांगाता सर करुंक वेतानांय, हेमिंग्वेच्या काणियां थावन सुरू करून, ओर‌हान पामूक पर‍्यांतली परंपरा पळेली जाल्यार हांगासर, गद्य - काव्यांतलें हर‍्येकय करीत आसा न्हय? तितलेंच कित्याक, आमच्या देवनूर महादेवाच्यो ‘अमास म्हळ्यार अमासाचें नांव’ म्हळ्ळ्यो वोळी, कवितेंतली वोळ म्हणचें या गद्यांतलें वाक्यें म्हणचें?

फौंटन पेन्न आयल्या उपरांत, आतां कीबोर्डा मुकार हात बोटां काव्यें फुलोवन आसात. उपकरण मात्र बदल्लां म्हण सांगलें तर चूक जायत; हात बोटां चल्चेबरी कर‍्चें मन सैत बदल्लां. आयचें काव्यें शहराच्या लोकाखेटी मधें अनाथ धातिंत, ट्राफीक सिग्नलाच्या मधल्या मोनेपणांत, कंप्यूटर मुकल्या वोकलाच्या तपस्सांत शिंपडोन गेलां.  काव्यें ना म्हणच्याकय तें सोधचें काम आन्येके रितीन काव्यात्मकच जावनासता. ल्हान सान काव्यासावळ्यो जोडचें काम आज जायजाय जालां.

-मैत्रेयी

(जून २३, २०१३ उदयवाणी दिसाळ्यार पर्गट जाल्लें कन्नड बरप, कोंकणिंत मेलवीन रोड्रिगसान अनुवाद केलां).